Een paar dagen geleden plaatste ik op Instagram bovenstaande quote omdat deze mij de laatste tijd aan het denken zet. Wat zou ik doen als ik niet bang was? Niet bang voor de mening of gedachtes van andere mensen? Niet bang voor mijn eigen keiharde angsten om iets wellicht minder goed te kunnen dan ik zou willen, om onderuit te gaan en gewoonweg de angst om te falen? Zo jammer eigenlijk want die angsten die we hebben zitten vaak enkel in ons hoofd en houden ons tegen om te ontwikkelen, te groeien, nieuwe dingen te proberen en wellicht wel ons grootste succes ooit te behalen.
Zo zijn er enkele dingen die ik graag zou willen doen maar waarin ik zelf mijn grootste vijand ben als het gaat om de gedachtes waarom ik er nog niet mee begonnen ben:
– ik zou graag mee willen doen aan een obstacle run, modderrun, viking run of hoe je het dan ook zou willen noemen. Maar.. kan dit lichaam dat wel? Ik ben zo bang voor allerlei kwalen, pijntjes en opspelende oude blessures terwijl ik juist met zoveel kilo’s minder dan ik ooit woog al best een heel eind zou moeten kunnen komen. Maar die stap om er ook daadwerkelijk voor te gaan trainen en die sportschool in te gaan voor een sportschema.. Ai!
– ik ben al sinds m’n 18e angstig om te gaan beginnen met rijlessen. Ik heb dus nog geen rijbewijs en dat terwijl het voor veel dingen heel handig zou zijn. De angst dat ik fouten maak of een ongeluk veroorzaak is zo aanwezig dat zelfs de gedachte aan een proefles me al zweethandjes bezorgt.
– ik ben al jaren bezig met plannen voor een tweede bedrijf. Ik zit bomvol ideeën, werk ze uit, heb marktonderzoek gedaan, leer qua kennis voor dat vakgebied regelmatig bij en doe al langere tijd af en toe zo’n opdracht tussendoor terwijl ik me daar veel meer mee bezig zou willen houden en meer tijd en energie in zou willen steken.
Het is tijd om aan de slag te gaan. Die twijfels en angsten opzij te zetten en gewoonweg gericht te gaan trainen, rijlessen te gaan nemen en als onze dochter over een half jaar naar de basisschool gaat ook dat tweede bedrijf maar eens ècht van de grond te tillen. Ik merk dat ik door een hele fase aan het gaan ben van persoonlijke ontwikkeling en voel ook dat de tijd van knopen doorhakken daar is ♥
Wat zou jìj nog graag willen doen als je je angsten opzij zou zetten?
Liefs,
Desirée
Reacties op dit artikel
Ik was ook bang voor autorijden, niet eens zo zeer om mezelf, maar om de idioten die er al rondrijden. Ik moest van mijn ouders, zij zagen dat als een deel van mijn opvoeding. Al na de eerste les was de grootste angst weg. En het is verrekte handig om een rijbewijs te hebben.
Angst? Ik dacht dat ik dat niet kende. Totdat we bij de ggz een oefening deden en ik voor het eerst weer angst voelde, ik heb gehuild, dit had ik zo ver weggestopt om te kunnen overleven. Nu ik weer weet wat angst is, is ook een boel wat ik eerst zomaar ff deed, totaal omgeslagen. Ik durf niet meer te vliegen, ik durf niet meer te gaan werken, bang om weer gepest te worden.
Doe wat goed voelt is mijn tip. Maar laat angst niet je kompas zijn.
ik vind het echt een goede vraag! ook ik word door angsten tegengehouden. zo durf ik niet in de auto van mijn man te rijden maar wel in de mijne XD
You go girl! zet je angst opzij. Met bijv een autorijproefles zet je al een hele grote stap in de goede richting. En met een rijinstructeur naast je komt het echt goed. Zonder angst zou ik op mannen afstappen om ze aan te spreken. durf ik nu echt niet.
Dat is inderdaad wel zonde dat je zo angstig bent. Ik herken het in sommige punten wel een beetje. Ben wel benieuwd naar dat tweede bedrijf! :)
Ik snap je angst voor rijlessen heel goed. Ik heb dat zelf ook wel en heb dan ook nog nooit een les gehad en doe alles met fiets of OV. Je bent daar echt de enige niet in.
Als ik geen angst had dan zou ik zo de auto pakken die ik van mijn ouders kreeg( mijn vader overleed afgelopen zomer) en overal heen rijden. Maar door de combi van vervelende ex( overal commentaar op) , slechte rijinstruteur ( reed altijd dezelfde route) en faalangst rijdt ik alleen hier in de buurt en dan nog liever niet dan wel. Ik probeer mezelf ertoe te dwingen maar ik doe meestal alles met de fiets.
Ik heb zelf (ook) faalangst. En ik heb mijn rijlessen gedaan bij een rijschool voor mensen met faalangst. Met het examen mag je dan 2x onderweg stoppen als je in paniek dreigt te raken oid, je krijgt langer de tijd en de examinator probeert je op je gemak te stellen en neemt de tijd voor je voordat je in de auto stapt. Ik ben in 1 x geslaagd! Was een super fijne ervaring. Dat was even een kleine tip voor jou ☺️
Zelf als ik geen angst zou hebben, zou ik wat meer gaan zwemmen. (Niet zo blij met mijn lichaam maar houdt wel heel erg van zwemmen) en ik zou meer mee doen met optredens (zingen) ik durf niet zo goed en de eerste en laatste keer kreeg ik vantevoren een paniek aanval waardoor ik nu niet weer mee durf te doen als mijn popschool weer een presentatie avond organiseert. ? Oh, en ik had me aangemeld voor een maagverkleining, maar die heb ik ook afgezegd wegens angsten ? Moet nogal wat overwinnen lees ik alweer.
Ik ben heel benieuwd naar je plannen en welk bedrijf je naast curvacious zou willen opstarten. Heeft het wel connectie met beauty of totaal iets anders? Zoals coaching ofzo? Als ik helemaal geen angsten zou hebben zou ik waarschijnlijk ook geen drempels hebben om rigoreuze beslissingen te maken. Zoals er ineens in m’n eentje vaas oor te gaan en te verdwijnen naar een warm onbekend eiland ? Soms zijn angsten en drempels dus nog ergens goed voor. Ik denk wel dat ik dan misschien een eigenlijk winkeltje zou hebben. Dat is altijd ergens een droom geweest. Een eigenlijk winkel met fashion & snuisterijen. Een winkeltje waarin je als vrouw alles kunt vinden om je goed & sterk te voelen.
Poeh, angsten, ja die heb ik wel een paar, haha. Of het me extreem tegen houdt in specifieke dingen weet ik eigenlijk niet zo goed. Als ik niet bang zou zijn, zou ik in de Python gaan! Maar dat is nou niet echt een hele overwinning.. Als ik niet bang zou zijn, zou ik misschien ook met meer enthousiasme over mijn blog te vertellen tegen anderen, want nu praat ik er niet echt openlijk over, omdat ik bang ben wat mensen ervan vinden.
Heel mooi geschreven en je bent zeker niet de enige.
Het maakt niets uit hou oud je bent want auto rijden zal je zeker en die angst zul je overwinnen.
Wauw zo leuk dat jij een 2e bedrijf wilt beginnen.
Je kan zoveel……
Xoxo
Wat mooi om hier eens bij stil te staan! Wat zou het leven fijn zijn zonder angsten! De angst voor rijlessen herken ik heel erg. Ik was zelf totaal geen natuurtalent als het op autorijden aankomt. Maar je hebt een instructeur naast je en je wordt pas losgelaten als je daar echt aan toe bent. Ik weet zeker dat je dat kunt! En wat spannend van dat tweede bedrijf! Ik ben heel nieuwsgierig en hoop dat je daar binnenkort echt voor gaat :)