Het verhaal van… Lisanne

In deze rubriek komen krachtige vrouwen aan het woord met elk hun eigen, bijzondere verhaal. Sterke, prachtige vrouwen die ondanks hun lichamelijke en/of geestelijke beperking(en) ervoor kiezen positief in het leven te staan. Vandaag het bijzondere verhaal van Lisanne die een positieve boodschap achterlaat en vertelt wat ’beauty in de ruimste zin van het woord’ voor haar beketent.

“Zo ver ik me kan herinneren was ik altijd een sportieve, energieke, vrolijke, slimme jonge meid. Ik sportte veel, deed aan atletiek en de gymles was mijn favoriete vak. Toen ik op mijn 13e opeens vond dat mijn vriendinnetjes zo hard fietsten en ik mijn tas met boeken niet meer kon tillen, was er iets goed mis. Maar wat? Tsja, ik was 13. Ik ging naar school, die leuke gymlessen en atletiek trainingen kon ik wel op mijn buik schrijven. Ik mocht blij zijn als ik naar school kon. Me concentreren kon ik niet meer, na een (kort) dagje school was ik uitgeput en na een tijdje kwamen hier ook nog pijnen bij in mijn hele lichaam bij.

Fibromyalgie
Natuurlijk ging ik ondertussen veel naar artsen en op mijn 15e doorliep ik een revalidatietraject. Ik denk dat ik niet overdrijf als ik zeg dat ik minstens 20 verschillende dokteren gezien heb de afgelopen jaren. Na vijf jaar ziek zijn was er eindelijk een arts die mij kon vertellen wat ik had: fibromyalgie (dit is reuma aan de weke delen). Wat een opluchting! Je weet niet half hoe raar het is om steeds weer te horen te krijgen dat er niets mis met je is, maar je eigenlijk bijna niets meer kan. Accepteren hoefde ik het niet meer, want dat had ik al gedaan in al die jaren waarin ik niet wist wat ik had. Alles viel op zijn plaats, nu kon ik al deze nare jaren eindelijk om gaan zetten in iets positiefs!

Vorig jaar heb ik wel mijn Havo diploma gehaald. Daar heb ik 7 jaar over gedaan, maar trots dat ik daarop ben! Dat mag ook wel, want het is bijna onmenselijk zo hard als ik daarvoor gewerkt heb, haha. Maar ik heb hem lekker toch, yes!

En nu?
Ondanks het feit dat ik nu wist wat ik had, was er niets aan te doen. Alleen gezond mogelijk leven voor zo min mogelijk pijn. Daarnaast gebruik ik veel pijnstillers om toch nog dingen te kunnen doen. Eigenlijk ben ik de afgelopen jaren lichamelijk vooral achteruit gegaan, gelukkig heb ik er wel beter geleerd hoe ik ermee om kan gaan. Op dit moment kan ik me nog heel moeilijk concentreren, heb ik echt heel weinig energie, en sporten zit er niet meer in. Om maar even een voorbeeld te noemen: Mijn werkdagen van 3 uur zijn slopend. Ik vind het werken echt ontzettend leuk, maar ben daarna wel uitgeput en kan die dag dan niets meer. Ik denk dat dit ongeveer de manier is om dit uit te leggen. In mijn ogen klinkt dit stuk heel negatief, omdat ik zelf altijd kijk naar wat ik wel kan en niet zo zeer naar wat ik niet kan.

Op dit moment ben ik 19 jaar, werk ik 6 uur per week op kantoor waar ik werkervaring op doe en houd ik een blog bij. Daarnaast werk ik nog als vrijwilliger bij FES (fibromyalgie patiëntenvereniging). Doordat ik ziek ben heb ik niet kunnen kiezen voor een HBO studie, maar ook daar kan ik wel mee leven (haha). Mijn toekomst zie ik best zonnig in. Wat betreft de fibromyalgie kunnen ze geen voorspellingen doen. Het zou kunnen dat ik over 10 jaar niks meer kan, maar het kan ook zijn dat ik me veel beter voel. Ik ga er altijd maar van uit dat het een beetje hetzelfde blijft en de positieveling in mij zegt dat ik me tegen die tijd echt wel iets beter voel!

Zonder de fibromyalgie was ik nooit de persoon geweest die ik nu ben. Ik kan nu intens genieten van een rondje fietsen terwijl de zon schijnt. Of over het strand wandelen terwijl de wind door mijn haren waait. Zulke momenten zijn onbetaalbaar, maar als je je dat op dat moment niet beseft stelt het niets meer voor. Uiteindelijk heeft de fibromyalgie me op verschillende vlakken veel geleerd. Ik weet nu wie mijn vrienden zijn, ik heb leren doorzetten, tegenslagen verwerken, leren genieten van kleine dingen, dankbaar zijn, maar ik heb ook geleerd wat echt belangrijk is in het leven. Ik weet nu dat ik mensen wil inspireren en motiveren om hun dromen achterna te gaan en om het beste en mooiste uit hun leven te halen. Eigenlijk zoals ik dat zelf ook doe.

Beauty
Voor mij is een mens het allermooiste op het moment dat hij gelukkig is. Het is misschien een beetje een cliché, maar wel echt zoals ik dat voel. Daarnaast wordt voor mij een mens pas echt een mooi mens als ik het verhaal achter diegene ken. Zoals ik al zei wil ik mensen inspireren en motiveren om ook hun dromen achterna te gaan en het beste uit hun leven te halen. Dit doe ik door middel van mijn blog, Lisanneleeft.nl. Ik wil laten zien dat leven met een beperking niet het einde van de wereld betekent.

Ik geloof dat een mens zichzelf vaak ontzettend onderschat, of je nou ziek bent of gezond. Je kunt veel meer dan je denkt! Misschien neem je soms een omweg, maar uiteindelijk kun je overal komen. Mijn toekomst kent geen grenzen. En droom groot, want ook jouw toekomst kent geen grenzen!”

Dankjewel voor het delen van jouw persoonlijke verhaal Lisanne, je komt heel positief en vol kracht over. Je bent vast en zeker een inspiratie voor velen!