Ik ben mama van een prachtige kleine en eigenwijze dame. Daar hebben we hard voor moeten knokken en het heeft ons ruim zes jaar geduurd voor we een zwangerschap mochten voldragen. Nu ze de twee-en-een-half gepasseerd is krijgen we steeds vaker de vraag “of er al een nummer twee aan zit te komen” en dat steekt elke keer weer. Het schijnt er allemaal maar bij te horen dat je in dat tweede levensjaar van je eerste toch wel echt zwanger zou moeten zijn van je tweede.
Dat we nog wel eens de opmerking krijgen en dat er regelmatig te lezen is dat je met één kind geen ‘echt’ gezin bent. Dat het zielig zal zijn voor Shae zonder broertjes of zusjes. Dat ze vast heel verwend zal worden. Dat dit een egoïstische keuze is van ons. Dat wij later op onze oude dag heel eenzaam zullen zijn omdat er ‘maar’ een kind langs kan komen. Dat Shae niet zal weten wat samen spelen en delen is. En ga zo maar door. De vooroordelen over mensen met één kind èn over enig kinderen liegen er niet om. En dat doet pijn en steekt. Waarom leggen we elkaar op om aan een bepaald standaardplaatje te moeten voldoen en zijn we zo hard in het uiten over onze mening ook al heb je geen idee hoe de situatie is? Waarom zou ik minder mama zijn of zou ons gezin minder waard zijn omdat we één kind hebben?
De zes jaar dat we hebben geprobeerd om zwanger te mogen raken waren – nogal licht uitgedrukt – niet makkelijk. Elke maand weer met een negatieve test in de handen, na jaren proberen een miskraam krijgen, verschillende ziekenhuisbezoekjes, de stress, de gekke dingen die je gaat doen omdat de-zus-van-de-neef-van-de-buurman zo wel zwanger geraakt zou zijn, de slapeloze nachten, het verdriet, het gemis, de pijnlijke en dubbele gevoelens van anderen dicht om ons heen die achter elkaar door zwanger raakten en daarna de zwangerschap waarin ik 9 maanden lang in angst was om het kindje in me te verliezen. Ondanks dat we nu een pracht van een dochter hebben is het een periode waarvan ik nog steeds de tranen in mijn ogen kan krijgen en het heeft er dan ook geestelijk enorm in gehakt.
Dat je niet weet of je dat hele proces van ‘het’ weer te gaan proberen wel aan kan. Dat je elkaar meerdere keren per week met tranen in de ogen aankijkt hoe we toch boffen met ons meisje. Dat het voor ons eigenlijk precies goed voelt zo samen met z’n drietjes.
Het lijkt er bij het standaardplaatje van de maatschappij maar niet in te willen dat Shae voor ons niet “maar” een kind is. Maar dat ze ons wonder is wat ons drietjes tot een gezin maakt. Dat zij onze hele wereld is ♥
Ik vraag me af welke opmerkingen en vooroordelen jij als moeder van één, twee, drie of meer kinderen wel eens te horen krijgt en hoe je daarmee om gaat?
Liefs,
Desirée
–> Volg jij mij al via Twitter, Instagram, Facebook en/of Bloglovin’ ?
Reacties op dit artikel
3 jaar heeft het geduurt voordat ons kleine mannetje er was. Uiteindelijk met icsi was het de eerste terug plaatsing raak. Wat een wonder en wat genieten we van hem. Het icsi/ivf traject is heel heftig en door de pijnlijke punctie kreeg ik last van vaginisme. De bevalling was heel spannend en een paar uur na de bevalling werd ik heel ziek. Dank aan de artsen dat we allebij nog leven…. Ook is ons ventje geboren met schisis dus we zullen nog veel in het ziekenhuis te vinden zijn. En dan krijg je vlak na de bevalling en zelfs tijdens de zwangerschap de vraag wanneer de tweede komt. Pffff
Nou die komt er dus niet maar ik heb eigenlijk helemaal geen zin om mezelf te verantwoorden.
Als ze ons verhaal zouden kennen zouden ze de vraag nooit durven stellen denk ik
wow Desiree wat een verhaal . ik heb me nooit beseft hoe moeilijk het soms kan zijn als er vragen komen zo als.
willen jullie nog een 2de ? respeckt dat je het zo openhartig hebt beschreven .
ik was in eerste instantie niet eens van plan om het stuk te gaan lezen .
om dat het niet bij mij aan sluit aangezien ik er 3 heb.
wij vrouwen en dan heb ik het ook over mij zelf zouden wat beter moeten opletten wat we zeggen.
ik weet dat ik die vraag ook aan jullie heb gesteld .
daar voor ook mijn excuses . ik heb je nooit bewust een pijnlijke vraag willen stellen.
maar ik ben me zelf nooit zo bewust geweest wat dat bij een ander kon aanrichten.
en dat het niet altijd zo van zelf sprekend is . ik ben wel blij met zon spiegel .
dan weet je ook waar je beter op moet letten .
ook omdat je niet weet hoe of wat,
en daar naast je hebt een heel leuk gezin .
en het belangrijkste is dat jullie van elkaar houden en er voor elkaar zijn .
en dat zie ik bij jullie heel goed en mooi hoe jullie van elk moment genieten.
en dat shae helemaal niks te kort komt soms straalt ze gewoon helemaal op van geluk.
grootte lach op haar gezicht .
ik mis dat soms bij mijn kinderen ik moet rennen en vliegen en de aandacht eerlijk verdelen en dan ben ik daar zo druk mee dat ik vergeet te genieten van ze . gewoon zo als ze zijn .
en alleen maar bezich ben met alle andere dingen .
Dankjewel voor je enorm lieve reactie. Excuses zijn niet nodig hoor, het is een heel normale vraag en niet iedereen weet wat er bij ons achter zit. Het doet me goed hoe je ons als gezin ziet, lief!
Ik vind dat mensen helemaal geen enkel recht hebben om zoiets te vragen. Helemáál niet als ze weten – en jij deed er niet geheimzinnig over – dat het al zo moeilijk voor jullie was. Ik ben ook enig kind en hoewel ik er zelf niet voor heb gekozen (en die keuze ook had) is er niks mee om enig kind te zijn of om één kind te hebben. Ik ben helemaal niet verwend door mijn ouders. Het enige wat wel heel zwaar is, is dat ik nu als enig kind zonder ouders niemand heb om herinneringen mee te delen. Maar wat ik in het begin al zei: wat de fuck hebben mensen er mee te maken? Ik vind het echt schandalig. En zoals hierboven ook wordt gezegd: het is altijd wat.
1 kind is zielig
2 kinderen is burgerlijk
3 kinderen: waar doe je t van?
Tis nooit goed. Wij hebben een dochter na 27 maanden en ziekenhuis in en uit. Hier een iui en daar. Pfff moet er niet aan denken. Al die hormonen en controlles en vooral die onzekerheid.
Dit is prachtig geschreven, heb er kippenvel van!
hoi ik word er persoonlijk altijd heel moe van de opmerkingen als het enig kind is zal het wel verwend worden. Pfff dan denk ik nou en wat is daar mis mee ?
Automatisch gaat dat verwennen met 1 kind.
Ik ben 13 jaar enig kind geweest ook vreselijk verwend door mijn ouders en opa en oma
Nou en ben ik niet slechter van geworden hoor.
Wij hebben 3 kinderen en krijgen ook lullige opmerkingen als waarom een derde ?
Twee is toch genoeg ? precies mooi waarom verpesten met een derde erbij ?
Mensen vinden de derde net te veel
dat doet ook pijn soms.
Waarom zou ons derde meisje te veel zijn ? :(
verder is het voordeel dat je lekker echt veel tijd en aandacht kunt besteden aan jullie meisje
Wat toch lastiger is met een tweede of meerdere kindjes.
Laat mensen maar kletsten ze weten niet waar ze over praten of zich mee bemoeien.
Ik lees wel vaker dat ouders zulke reacties krijgen. Zelf hoor ik het nooit, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik al sinds haar derde alleen voor Dunya zorg. Ik vind het ongelooflijk brutaal, kortzichtig en ongelooflijk dat mensen daar een oordeel over hebben. Dunya is vreselijk verwend en ook vreselijk sociaal. En ik had er misschien ook wel twee of meer willen hebben, maar dat gaat niet in mijn eentje en ik ben vooral heel gelukkig dat Dunya er is. Het mooiste wat er bestaat vind ik en ik voel niet de behoefte om te oordelen over mensen die meer kinderen hebben. Het kan zijn dat iemand 1 kind heeft omdat het niet lukt om een tweede te krijgen, maar het kan ook een bewuste keuze zijn. Ik snap ook gewoon echt niet dat mensen daar iets van vinden.
Ik heb ook 1 dochter van 8 nu. Aan mij is die vraag nooit gesteld. Ik denk omdat mensen vonden dat ik al rijkelijk laat aan dat ene kind begonnen ben, wat eigenlijk eerlijk gezegd ook best pijnlijk is. Ik was 38 toen ik mijn dochter kreeg. Vanwege andere redenen, maar net zo legitiem. En egoïstisch? Ik denk dat het krijgen van kinderen per definitie een egoïstische daad is. Je doet het voor jezelf en voor niemand anders. En hoe heerlijk is het! Beste beslissing van mijn leven geweest ;-)
Kippenvel. En een onderwerp wat ook op mijn ’to write’-lijstje staat, maar wat ik steeds maar uitstel, omdat het zo pijnlijk en moeilijk is. Toegegeven. Wij zijn inmiddels echt een bepaald station gepasseerd (die van leeftijd), maar wat je al zegt. Ondanks dat we dolgelukkig en hartstikke blij zijn met ons dochtertje. Dolbij dat ze er is, gezond en al. Ondanks dat blijft het een gevoelig onderwerp. Ook wij hebben heel lang moeten wachten op ons wondertje. Zijn ontzettend gelukkig dat het ons überhaupt gegeven was. Want de kans was bijna nihil. Hoe kan het dan zo zijn dat men zich niet realiseert dat bepaalde opmerkingen als: “wanneer komt de tweede?” ronduit kwetsend kunnen zijn. Nederlanders worden weleens geroemd om hun ‘bluntness’. Wat mij betreft mag het wel een paar stapjes minder.
<3
De opmerking met één kind ben je geen gezin kreeg ik onlangs ook te horen en het was iemand heel dichtbij mij, schoonouders, om precies te zijn. Het deed mij eerlijk gezegd heel veel pijn. Ik ben zelf enig kind en mijn ouders hebben heel veel jaar voor een kindje moeten knokken en ik ben in een gelukkig gezin opgegroeid. Dat kan ik bij mijn vriend thuis niet zeggen. Ja, twee kinderen, maar verder is alles stuk. Wat is dan een gezin? Daar wil ik verder geen vooroordelen over hebben, maar let altijd op je woorden en denk ook aan je eigen situatie. Zelf vind ik niks mis met één kind in een gezin. Je moet er goed bij stil staan wat je een kind kunt bieden, of je het zelf wel kunt en soms is het alles wat mogelijk is hoe triest ook en maak er dan het allermooiste van! Mijn zoontje is nu de enige. Met geluk komt er wellicht een broertje of zusje bij, wat ik super spannend vind, want ik kom zelf uit een klein gezin en wat dat betreft ben ik chaos niet gewend. Zo voelt het voor mij, maar we gaan het zien. En gebeurt het niet dan zijn wij heel gelukkig met ons gezin! Zo dit is bijna een heel blog. Liefs!
Ai.. Helemaal van zo dichtbij zou je toch meer begrip verwachten. Ik hoop dat een tweede jullie gegund is! <3
Wij zijn ons eerste dochtertje verloren bij een zwangerschap van iets meer dan weken. 1,5 jaar later mochten wij een schat van een dochter in ons gezinnetje verwelkomen, na een stressvolle zwangerschap van 35 weken. Tijdens die 35 weken kreeg ik vaak de opmerking : “Goh dat jullie dat nog aandurven een tweede zwangerschap. Want wat als het nu weer mis gaat?” Die woorden konden me zo’n pijn doen. Ondertussen is mijn lieve Mila bijna 3 jaar en oh wat geniet ik van mijn kleine meid. Mijn relatie met haar papa heeft helaas niet mogen duren en ook dat levert wederom menig commentaar van buitenstaanders. Heel pijnlijke woorden weer als : “Dan hebben jullie eindelijk een kindje samen en dan blijven jullie niet als ouders voor haar samen.” Niemand weet wat een impact het verlies van een kindje soms op een relatie kan hebben. En nee, wij hebben niet 1 kindje, maar 2 kindjes samen. Tirza is misschien niet meer lijflijk aanwezig maar ze zal altijd deel uitmaken van ons en van wie we zijn. Want ook al zijn wij niet meer samen, we blijven altijd hun mama en papa. Dus mensen, vooraleer je met die domme ondoordachte woorden gaat smijten denk 2 keer na. Jullie woorden zijn kwetsend en laten echt wel diepe sporen na. Lieve Desirée geniet van je gezinnetje wat een mooier geschenk zal je nooit krijgen. Jullie zijn een echt gezin wat anderen ook mogen zeggen. Net als ik, samen met mijn lieve Mila ook een ECHT gezin ben.
Zelfs als je kind 13 is vragen ze het nog! Ben ook wel een keer klaar met die opmerkingen. Gooi er wel een tegen opmerking in, dan krijg je altijd te horen, sorry, dat wist ik niet. Hoeft ook niet, maar ik hoef ook niet alles te vertellen. En maar 1 kind? Ik heb er al 1!
doen waar je goed blij voelt en luisteren naar jullie hart.
Is jullie keuze en leven als gezin ;-)
Vreselijk, als mensen je veroordelen op het feit dat je één kind hebt, terwijl ze je achtergrond helemaal niet kennen. Ik vraag mij dan altijd af hoe zij zelf zouden reageren als ze een botte opmerking naar hun hoofd geslingerd krijgen. Nee hoor, jullie hebben een kind, zijn daarmee ouders en vormen een gezin, punt!
Ik begrijp ook niet zo goed waarom er zo van die domme uitspraken bestaan. Net zoals welke soort moeder je bent… Ik heb net een blog klaarstaan over dat ik het gezeur beu ben maar ik twijfel of ik hem ga posten. Ben er zeker van dat het mensen misschien tegen de borst stoot. Natuurlijk ben je een gezin met maar 1 kind!!! Wat is me dat nou… Niets van aantrekken en gewoon lekker genieten van jouw meid!
Ik kan altijd zo moe worden van mensen die overal een mening over hebben. Hoewel ik geen kinderen heb komt dit me maar al te bekend voor. Ik ben namelijk zelf enig kind. Dit zou zielig zijn of ik zou door en door verwend zijn… Zo vervelend altijd vooroordelen of dingen uit moeten leggen. Dat mensen ook niet begrijpen dat dit kwetsend kan zijn, of juist voor mijn ouders die misschien een 2de hadden gewild maar wat misschien niet kon (dit was niet het geval, maar ik vraag me af of mensen weten wat dit teweeg brengt) Goed artikel!
Ik ben moeder van één dochter van nu bijna 6. Mij wordt nog steeds vaak gevraagd of en wanneer we aan de tweede beginnen. Dat doet me vreselijk pijn, want ik zou dolgraag een tweede willen. Maar dat zit er voor mij (ons) gewoon niet in. Ik zou willen dat mensen deze vraag niet meer zouden stellen :(
<3
Haj, ik comment eigenlijk nooit, maar nu wel. Met één kind ben je een hartstikke echt gezin! Ik ben zelf enig kind (en niet omdat dat mijn ouders keuze was), en dat is niet zielig. Soms steekt het als je ziet hoe broers en zussen met elkaar om kunnen gaan, maar aan de andere kant waren mijn ouders ook mijn broer en zus.
Het wonderlijke is dat mijn man en ik een drieling hebben mogen krijgen, en ja, gewoon door seks. En nee, het was niet gepland. Maar ze waren en zijn ontzettend welkom.
Dat zijn dus vragen die je vaak krijgt: het was zeker niet natuurlijk? Of: nou, dan ben je in één keer klaar.
Ehm, wat zegt u? Hoe weet u dat?
Zelf durf ik niet zo goed aan anderen te vragen of ze een kinderwens hebben of niet. Het is zoiets persoonlijks! Natuurlijk heb ik ook zo mijn gedachten of vooroordelen die in mij opkomen, maar ik probeer ze er niet zomaar uit te gooien of in een comment te gooien.
Precies dat laatste wat je zegt.. We hoeven ook niet altijd maar te pas en te onpas onze gedachtes uit te spreken, omdat je maar nooit weet hoe je een ander ermee kan raken.
Tuurlijk ben je met 1 kind een gezin! Wat een onzin zeg! Iedereen moet lekker zelf weten of en hoeveel kinderen zij willen. Als het je überhaupt gegund is (nog zo een: we nemen kinderen. Brrrr)
Jullie doen het goed, en wat anderen daar van vinden…lekker laten lullen.
Je kent mij en je weet hoe ik hier in sta. Mensen weten niet wat ze zeggen. Als ze ook maar een minuutje van jouw pijn zouden kunnen voelen, zouden ze zich rot schamen voor wat ze uitkramen. Dikke X voor jouw mooie persoonlijke blog artikel
Dankjewel voor je lieve woorden K. <3
Mooi geschreven! Volgens mij kan je het nooit goed doen in andermans ogen. Iedereen heeft een ander idee over wat een “perfect gezin” inhoudt en helaas hebben veel mensen de behoefte om hun versie op te dringen aan anderen. Ik krijg bijvoorbeeld vaak de vraag waarom ik en mijn vriend nog geen kinderen hebben of wanneer we ze krijgen, maar ik wil helemaal geen kinderen. Ook dan krijg je vervelende opmerkingen over je heen “heb je in het verleden iets traumatisch meegemaakt dan?”, “wacht maar, elke vrouw wil op een gegeven moment moeder zijn” en nog veel meer… Ik ben gelukkig met mijn leven, maar soms willen anderen dat niet zien!
Just be happy, wees dankbaar voor wat je hebt en geniet van jouw perfecte gezin :) <3
Heel mooi geschreven. Hier kwam de vraag na twee jongens dat we nu zeker wel voor een meisje zouden gaan. Beide jongens zijn erfelijk ziek en hebben dagelijk zorg nodig. De mensen die dit vroegen hadden de zware periodes van ziekenhuis opnames en operaties mee gemaakt. Ik vond deze vraag zo raar. Nee natuurlijk gingbik niet voor no 3, hoe graag ik misschien ook een meisje had gehad ( wij waren en zijn super blij met onze jongens) ik zou dit niet nog eens mee kunnen maken. Mensen denken zo vaak niet na. Je hebt een prachtig gezin! Super dat je dit bespreekbaar maakt.
Mooi geschreven!
Bepaalde mensen moeten eens twee keer goed nadenken vooraleer ze dit soort dingen zeggen!
Jullie hebben een prachtige dochtertje en jullie zien er een gelukkig gezin uit en daar hoeft er hem niemand in te moeien.
X
Mensen bemoeien zich maar al te vaak met zaken die ze helemaal niets aan gaan, zoals andermans gezinssamenstelling, zonder dat zij weten wat hier achter zit. Ik vind het ook altijd erg steken als mensen tegen mijn man (we zijn maandag getrouwd ;-) ) en mij zeggen ‘wacht maar tot jullie een gezin hebben’, want kennelijk tel je pas mee als je kinderen hebt en kan een gezin met zijn tweetjes nooit echt iets waard zijn. Zo bizar dat mensen zich geroepen voelen zoiets tegen je te zeggen.
Inderdaad, zo bizar eigenlijk he?! Wij voelden ons hiervoor met ons tweetjes en onze diertjes ook al een heel echt gezinnetje <3
Heel herkenbaar!! Ik heb een zoontje van 6.5jr. Toen hij 2 was werd ik heel erg ziek waar jaren geen oorzaak voor gevonden kon worden en ene longontsteking na andere kreeg. Na 2,5 jaar kwam er uit dat ik allergisch ben voor boompollen en nu met allergiepillen ben ik longontsteking vrij maar mijn man heeft sinds paar jaar rugklachten waar ook geen oorzaak voor is en met chiropractor en oefeningen kan hij aardig pijnvrij leven. Toen onze zoon tussen 2-3 was kwamen idd de vragen wanneer komt er een tweede maar wij waren er toen echt niet aan toe en sinds hij 5 hebben we besloten voot geen tweede te gaan vanwege dat mijn gezondheid nu goed gaat. Mijn zoontje meer zelfstandig wordt en mijn man nu nog alles kan doen Kunnen we alles nog doen met zijn drietjes en als we dan ten koste van alles dan voor een tweede gaan vind ik dat weer niet eerlijk voor mijn zoontje. En dat het zielig is voor hem dat hij alleen opgroeide? Hij heeft een neefje en nichtje waar hij iedere vakantie logeert.
Ik denk dat mensen er niet van bewust zijn dat het niet vanzelfsprekend is dat je makkelijk kinderen kunt krijgen.
Maar het is wel bot om te zeggen dat je geen gezinnetje hebt als je een kind hebt.
Onze dochter is na bijna 10 jaar aan miskramen en teleurstellingen geboren. Inmiddels is ze 6 jaar en ben ik 40. Een tweede zit er biologisch misschien nog wel in, maar voor mij hoeft het niet meer. Ons gezin is goed zo. En wat een ander vindt, ach kletsen doen ze toch wel of je nu 1, 2, 3 of 6 kinderen hebt. Ze doen maar. Ik krijg de laatste tijd juist complimenten dat mijn dochter zich niet gedraagt als een verwende prinses, maar goed kan samen spelen, delen en goed gezien is bij de andere kinderen in de klas. Ze beantwoordt dus niet aan de vooroordelen, blijkbaar.
Heftig. Hier ook opmerkingen en vooroordelen die mensen wat mij betreft lekker voor zich mogen houden. Ik heb er een tijdje terug ook een artikel over geschreven. Wij kozen er bewust voor om vrij vroeg in onze relatie aan kinderen te beginnen. Nadat het ‘bingo’ was kregen we alleen maar de opmerking dat het zo erg voor ons was dat we nu al een kind kregen en dus niet meer konden genieten. Damien werd geboren en inderdaad na een tijdje kwam de vraag wanneer nummer 2 kwam. Dat ik in de tussentijd al 2 miskramen had gehad wisten weinig mensen.
We kwamen erachter dat Damien ziek was en liepen ziekenhuis in en uit met een zware operatie vlak voor zijn 2e verjaardag. Daarna kregen we opmerkingen dat we beter geen kinderen meer konden krijgen. Deze was ziek, hadden we vast onze handen vol aan.
Wij besloten het wel nog een keer te proberen. We hebben altijd graag een groot gezin gewild. Na een tijdje was ik zwanger van onze dochter. Maanden in angst geleefd en de jongedame werd 5 weken te vroeg geboren. Gezond.
Wederom continu commentaar. We waren klaar, hadden genoeg kinderen en van allebei eentje. We moesten er maar niet meer aan beginnen. Maar bij ons voelde het niet compleet. Zelfs de kinderen hadden het er regelmatig over. Er ontbrak een broertje. Na jaren twijfelen (angst voor een nieuwe miskraam, vroeggeboorte of ziek kindje ) besloten we met de huisarts te gaan praten. In principe hadden we groen licht en mochten we kinderen krijgen. Met de juiste medicijnen en onderzoeken konden ze alles in de gaten houden. Zo gezegd, zo gedaan. Na een tijdje had ik een positieve test vast die helaas resulteerde in een miskraam. Niet lang daarna had ik een positieve test in handen. Inmiddels ben ik bijna 29 weken zwanger van een zoontje. In oktober zal hij geboren worden. Zijn grote broer van 9 en zus van 6 kunnen amper wachten. Net als wij. ;-)
Wat goed dat jullie naar jullie eigen hart hebben geluisterd en wat heerlijk dat jullie wens voor een derde kindje uit mag komen. Gefeliciteerd!
Ik herken mij zo in jouw verhaal! Wat kunnen mensen toch vreselijk bot zijn af en toe. Wij hebben ook maar 1 kindje en ik had er graag meer gewild, maar na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, miskramen en tig jaar IUI en IVF konden wij er op een gegeven moment niet meer tegen, elke keer weer die teleurstelling, en hebben we met veel verdriet besloten om alles te staken. En om dan mensen te horen zeggen dat het toch wel tijd wordt voor een tweede doet dan ontzettend veel pijn. Ik ben inmiddels ook heel gelukkig met ons kleine gezinnetje van 3, maar dit soort opmerkingen blijven toch pijn doen.
Heel mooi geschreven. wij hebben 2 weken geleden onze 4e miskraam gehad. Ook in deze situatie hebben we te maken gehad met mensen die hard kunnen reageren. ( volgende keer beter, of wat lullig voor je of vervelend) niemand anders kan jou beter begrijpen dan je eigen partner. Mooi dat jullie naar mekaar kunnen kijken met tranen in je ogen als je jullie prachtige dochter ziet. Ik zou er echt alles voor over hebben om een kindje te mogen krijgen. Geniet er van samen.
Wat heftig.. Ik weet gewoon niet goed hoe ik moet reageren behalve te zeggen dat ik je het zo gun om mee te mogen maken. Sterkte! ♥
Sommige mensen denken dat ze een vrijbrief hebben om ook maar alles te zeggen wat ze denken. Vaak beseffen ze niet dat ze mensen hiermee zo’n pijn kunnen doen. Ik vind je verhaal heel mooi en open geschreven.
Ik heb zelf 1 dochter die ondertussen nu 13 is en het helemaal niet erg vindt dat ze alleen is. Het is hier altijd een gezellige opendeurdag: kids die blijven slapen is een gewoonte hier.
Mijn nicht is psychologe (en ook enig kind) en heft me bevestigd dat net deze kinderen socialer zijn omdat ze meer moeite moeten doen soms om in contact te komen met andere kinderen.Ik heb zelf ook al die opmerkingen gehad maar dan heb ik het lef om bot te antwoorden…soms vraag ik me af of dat mensen ook niet jaloers zijn. 1 kind geeft natuurlijk ook weer snel opnieuw vrijheid als koppen. Niks mee inzitten en genieten want ze zijn veel te snel groot ….enjoy
Ook ik raakte niet zo gemakkelijk zwanger, onze zoon Tim is nu 11 jaar.
Mijn man en ik schelen 13 jaar en hij was heel duidelijk dat hij het maar bij 1 kind wilde houden.
Dus toen Tim ongeveer een half jaar was heeft hij zich laten steriliseren.
De opmerkingen hierboven komen bekend voor.
Tegen mijn man heeft ook iemand eens gezegd: Ach, ja de een word op jouw leeftijd vader en de ander een Opa.
Ik ben echt verbaast elke keer dat mensen zomaar ongevraagt hun mening geven over van alles.
Als er niet om gevraagt word waarom denk je dan dat mensen op jouw ongezouten mening zitten te wachten?
Het zou zo veel vriendelijker en begrip voller kunnen allemaal toch?
Zelf heb ik drie kinderen en voel me ook mega gezegend met hun.
Gelukkig gaan ze heel harmonieus met elkaar om, maar dat is puur geluk denk ik…wie zegt dat als je meerdere kinderen hebt ze ook automatisch vrienden van elkaar zijn?
Zelf heb ik bijvoorbeeld absoluut geen band (meer) met mijn broer.
Ik denk dat een kind maar een paar dingen écht nodig heeft , aandacht , zorg en liefde.
De rest is bijzaak.
En een gezin is een gezin als het compleet is.
Of dat nou uit 2…4…of 6 personen bestaad dat maakt niet uit.
Het is ronduit pijnlijk wat jij hebt mee gemaakt, dat tekent je en de littekens zullen altijd blijven, maar…… De band die jij hierdoor met j man en naasten hebt opgebouwd is onverwoestbaar geworden!
Je weet nu wie er echt zielsveel om jullie geven :-)
Jij (jullie) zijn zo mooi, zo sterk…Shea krijgt juist heeeel veeeel emphatie mee door wat jullie haar mee geven.
Verwent…misschien wel misschien niet.
Maar ik verwen mijn 3 kinderen ook gewoon zo af en toe hoor!
Hoort dat er zowiezo niet bij…ongeacht het aantal?
Je hebt dit zo ontzettend mooi opgeschreven…ik denk dat er veel mensen steun uit kunnen halen door dit te lezen.
Wat knap dat je dit zo goed hebt kunnen verwoorden.
Ik wens je in ieder geval al het geluk van de wereld, je gééft zo veel van jezelf in je blog.
Je bent voor mij in ieder geval een prachtig voorbeeld, een bron van inspiratie, ontspanning en steun als het tegen zit.
Ik ken je niet persoonlijk maar toch voelt jouw blog een beetje als goede vriendin waar je altijd op kunt rekenen.
Geniet lekker van je gezin en je nieuwe huis…je hebt het dubbel & dwars verdiend !!!!!
Wow, ik ben er gewoon stil van. Dankjewel voor je prachtige woorden <3
Het is een zijstraat van dit onderwerp maar ik kan geen kinderen krijgen en dat is oké, ik heb dat volledig geaccepteerd en mijn doel in het leven gevonden (ook al ben ik ervan overtuigd dat die doelen zich steeds aanpassen). Maar wat ik gewoon raar, pijnlijk en kwetsend vind, is dat er vrouwen zijn, die het nodig vinden om te zeggen dat omdat ik geen kind heb gekregen, ik nooit volledig vrouw kan zijn………… tuurlijk heb ik de ervaring van zwanger zijn en moederschap niet ervaren…….. maar geloof me……. ik ben op en top vrouw!!!
Het krijgen van wel of niet een kind maakt je niet meer of minder vrouw. Wat moet dat ook pijnlijk zijn.. Ik vind het heel mooi dat je het geaccepteerd hebt!
Lieverd, opinions are like buttholes, everyone’s got one.
Toen ik alleen één meisje had bleef ook iedereen naar een tweede vragen. Ik besloot om van hun probleem niet mijn probleem te maken en ze heel bot te laten merken dat ik op dit moment nog middenin een miskraam zit. Hun medeleven hoefde ik ook niet, maar dat ze even niet wisten wat ze moesten zeggen was een reminder dan niets zeggen soms beter is. Vooral als het om zulke zware vragen gaat, want kinderen krijgen doe je niet zomaar even. Als je het goed wilt doen tenminste…
Nu ik twee meisjes heb krijg ik net zo debiele vragen zoals “wanneer krijgen de meiden een broertje” … Hier ben ik serieus heel bot op ingegaan – zijn mijn meisjes niet genoeg? wat heb je tegen vrouwen?
En uiteindelijk ben toch ik de hormonale gek, maar ook ik heb een mening. over de mensen die overal een mening op hebben.
Shae is perfectie.
Mooi geschreven, heb zelf geen kids dus kan ook niet mijn ervaring vertellen. Maar ik vind dat een ieder zelf bepaalt waar hij gelukkig mee is. Het is een vrij land, en vind het heel erg dat mensen dit soort opmerkingen maken. Vragen naar iemand zijn salaris vinden we niet Kunnen maar ongevraagd advies geven over persoonlijk situaties of ongewenste vragen stellen kan wel! Ik krijg altijd de vraag waarom wij nog geen kinderen hebben, ben tenslotte AL 27. Gaat niemand wat aan :)
9,5 jaar proberen. Verdriet,teleurstellingen enorm veel onderzoeken en dan via de geweldige mensen van het VU nu 15 weken zwanger van ons eerste en waarschijnlijk enige kindje…
IK heb heel veel steun van mensen gehad, maar ook de: hebben jullie nou nog geen kind, mankeer je wat ofzo?
Mensen snappen niet wat ze je aandoen als ze zoiets zeggen. Ik ben heel blij dat niet iedereen hetzelfde mee heeft moeten maken, maar soms….
Dit nog een keer moeten doen voor een tweede? Buiten alle teleurstelling en verdriet voor ons om, een ukkie krijgt het ook mee, is dat wel eerlijk?
Ik koester ieder moment en ik probeer alle opmerkingen en negatieve gedachtes van ‘buitenstaanders’ naast me neer te leggen.
Wat prachtig dat je na zo’n lijdensweg nu zwanger bent en al richting de helft gaat. Wat spannend! Probeer zoveel mogelijk van je zwangerschap te genieten, zo bijzonder en mooi!
Wat vervelend al die vragen en opmerkingen! Jullie zijn al zo’n mooi gezin. Lijkt me erg rot zo te lezen. Ik krijg steeds vaker de vraag of ik kinderen wil omdat ik 35 ben. Soms met een opmerking dat ik dan wel mag opschieten als ik een kinderwens heb. Trek me daar nooit wat van aan want het komt van mensen die niet zo dichtbij mij staan. Dan kan ik het makkelijk wegwuiven.
Al heb je er 12 (mijn buurvrouw ooit) ze hebben altijd wel wat te zeuren. Ik vind dat mensen te snel oordelen. En niet stilstaan en respecteren wat andermans keuze is.
Ik heb twee kinderen uit twee relaties. Dan zit er ook nog 7 jaar tussen… En wat je dan te horen krijgt. Mijn oudste zou een bastaard zijn. Bah! Oh de ergste was dat ik niet katholiek ben en dus door mijn goddeloze gedrag in de hel zou belanden door kinderen te baren zonder huwelijk. Zucht!
Tja… Als we toch op andere meningen af zouden moeten gaan, dan heb je geen leven meer.
Onze Yuri is vanaf zijn 9e enig kind. Destijds was Stef 16 en werd uit huis geplaatst. Je gaat ze dan echt niet nog meer verwennen…
Meid, ik vind je een supermama wat anderen er ook van denken! ?
Heel mooi geschreven, ik was zelf ook met zo’n artikel bezig maar steeds kom ik niet verder… Met één kindje ben je een gezin, en ik snap ook niet waarom mensen steeds moeten vragen of er een 2e of 3e onderweg is. Op dit moment ben ik al 2.5 jaar bezig met testen, afvallen, pcos enz en ben er helemaal klaar mee. Als er een kindje komt dan zijn wij natuurlijk helemaal happy, zo niet prima ik heb al een mooie/lieve dochter. Gewoon lekker van jullie gezin genieten! <3
Herkenbaar….en pijnlijk elke keer weer. Sarah blijft ook enig kind omdat ik niet meer zwanger mag worden. Blijkbaar is dat altijd raar, zielig of bijzonder. Bij een foto met meerdere kinderen hoor je ook altijd ‘wat een rijkdom’ maar in mijn ogen is dat ook met 1 kind. Sarah maakt ons noodgedwongen compleet, maar zo voelt het gelukkig ook steeds meer.
Wat heftig dat mensen zo reageren! En wat onterecht!! Ik ben nu zwanger van ons eerste kindje en zoals we er nu in staan blijft het bij een. Niet vanuit medisch oogpunt maar vanuit gevoel dat eentje prima is en we daar dolgelukkig mee zijn. Veel mensen weten dat, maar de opmerkingen blijven nog weg. Misschien komt het wel als ons kindje wat ouders is maar ik hoop het niet…
Het valt me op dat men helemaal geen schroom meer heeft om hele persoonlijke dingen te vragen als je kinderen hebt of eraan begint, zoals of je nog een tweede krijgt of niet. Alsof daar dan jouw waarde als mens vanaf hangt. Wat een onzin! Ik vind jullie in ieder geval een super lief gezinnetje!
Mensen kunnen zo dom reageren. Zoals je weet is het ons niet gelukt om een kindje te krijgen, maar ook daar stellen mensen vaak vreemde vragen over. En ook dat blijft pijn doen.
Jullie en Shae zijn <3. Perfect. Ongelofelijk mooi. Xxx
<3
Wat mooi geschreven Dees! Met een kindje ben je net zo goed gezin als met drie of zes kinderen. Liefde voor elkaar maakt een gezin, niet het aantal mensen dat er in zit <3.
Ik heb als enig kind van meerdere professionele zorgverleners juist gehoord dat enig kinderen juist veel meer outgoing zijn dan kinderen uit grotere gezinnen. Ze maken makkelijker contact met nieuwe kindertjes en doen meer moeite voor contact. Ha!
Verder heb ik met mijn grote kinderwens ook juist de wens om 1 kind te krijgen, om verschillende redenen.
Ik snap dat het heel erg steekt als je er een opmerking over krijgt, maar ik ben er van overtuigd dat je een kind niks te kort doet als het enig kind is. Laat je niet kwetsen door een opmerking die voor anderen makkelijk en nauef gemaakt is! Sterkte!
Wow desiree, wat kunnen mensen toch bot zijn. Weetje, mijn opa en oma hebben ook ”” maar ””’ 1 dochter mogen krijgen en achteraf is dat sowieso een geluk geweest; ze hebben heel veel samen meegemaakt dat ze druk genoeg zijn geweest en ze hebben maar liefst 4 kleinkinderen gekregen van die ene dochter. Dusse.. laat maar kletsen. En of je een gezin bent met ”’maar”’ 1 kind! :)
Mooi geschreven! Ik ben nu voor de eerste keer zwanger na 2 jaar proberen en ik wil het eigenlijk bij 1 kindje houden. Ik ben bang dat wij ook zulke reacties gaan krijgen en dat lijkt me niet echt prettig om steeds te moeten “verantwoorden” waarom dan. Dat gaat anderen helemaal niks aan!
Wat een lef hebben mensen toch. Ik was net twee weken bevallen van ons meisje toen ik al de vraag kreeg als we een tweede wilden. Mijn knip was nog niet eens genezen, stel je voor !! Wij zijn er aan begonnen met het idee van ‘eentje en we zien wel verder’. Ik vind het heerlijk mijn kleine meisje, maar we hebben ook een chronisch gebrek aan tijd. Fulltime werken, huishouden, gezinsleven. Ik vind die combinatie best moeilijk. Ik zou dan ook liever maar één kind hebben en daar alle aandacht aan willen geven dan twee of meer kinderen waar je uiteindelijk veel moeilijker aandacht aan kan geven want de zorg voor meerdere kinderen is nog zoveel zwaarder. Ik zeg nooit nooit maar voorlopig denk ik, het is wel leuk zo. Ik heb ook al die opmerkingen gekregen dat het een verwend nest gaat worden als we niet voor een 2e gaan, of dat ze eenzaam gaat zijn. Wij hoeven ons toch niet verplicht te voelen om voor een tweede kind te gaan omdat onze dochter misschien verwend gaat zijn :s. Het hangt er maar vanaf hoe je je kind opvoedt, denk ik dan. Ik heb een vriendin die net haar 2e heeft en een dochtertje heeft die 2 is geworden en zij beklaagt het zich al omdat het gewoon ZO druk is, ze heeft geen 2 sec tijd voor zichzelf. Nou doe mij maar eentje dan ! Bovendien was het voor jullie dan nog niet eens eenvoudig om ook maar één kind te krijgen dus kan me inbeelden dat het best wel kwetsend is zo. Niets van aantrekken !
Prachtig geschreven. Dacht ieder mens maar wat meer na over wat ze zeggen en wat voor impact dat op een ander kan hebben.
Jullie hebben een prachtig, volwaardig gezin. F*ck vooroordelen, hokjes en mensen die zich niet in een ander kunnen verplaatsen.
Ik ben momenteel zwanger van ons eerste kindje en daar gaat het ook bij blijven. Ik vind dat nog altijd jijzelf uitmaakt hoeveel kinderen je wil. Sommige mensen willen juist geen kinderen en dat is en blijft hun beslissing. Ik vind niet dat anderen daarover moeten oordelen.
De opmerkingen die je noemt zijn heel herkenbaar helaas.. hier ook 1 kleine meid en we hebben het super met z’n drietjes! Ik weet niet wat de toekomst brengt, maar dat is toch aan ons en niet aan de ‘buitenwereld’!?
Jeetje.. soms moeten mensen echt wat opmerkingen voor zich houden zeg! Vreselijk.. Ik vind dat je hier een prachtig artikel van hebt gemaakt! Heel mooi om te lezen hoe dankbaar je bent met Shae!
Ook wij zijn ouders van één kind, ons kleine wondertje. Wij durven het geen tweede keer meer aan, er kleven voor mij veel te veel risico’s aan. Hij is inmiddels 5 en ook hier regelmatig opmerkingen. Sommigen wel oprecht goed bedoeld, anderen ronduit brutaal. Tot aan de opmerking dat het zooooo zielig is voor Ruben…..nou nee hoor, die redt zich heel prima zo, zeker met zijn achtergrond (vermoedelijk ass/adhd/hoogbegaafd oid) is die rust juist wel fijn ;-)
Wij hebben ook 1 fantastisch kind van 2,5 jaar en alle opmerkingen die jij krijgt, heb ik ook regelmatig gehoord. Minimaal 2 kinderen is de norm, lijkt wel. Mijn dochter blijft hoogstwaarschijnlijk enig kind door de risico’s die een volgende zwangerschap met zich meebrengt.. Daar maak ik geen geheim van en dan toch weer die opmerkingen plaatsen…
‘Met 1 kind ben je maar een stel met een kind’ of zelfs van haar opa en oma ‘Wij hebben maar 1 kleinkind’. Of, het toppunt: ‘Wat als je haar kwijtraakt, dan blijf je met lege handen achter…’
Ik ben zelf enig kind en natuurlijk kijk ik niet uit naar de dag dat mijn beide ouders er niet meer zijn en alles op mij neerkomt, maar ik geloof echt niet dat ik dan eenzaam en alleen achterblijf. Mijn jeugd was fijn, ik had vriendjes en vriendinnetjes en ik kwam aan aandacht niets tekort.
Ik herken hier zoveel in in je woorden en ook die opmerkingen hebben wij vaak gehoord. Niet te geloven eigenlijk..
dit komt me zo bekend voor,in 2003 ben ik bevallen middels een keizersnede van een zoon en een tijdje daarna wilde ik door gaan voor een 2e maar we kregen te horen dat ik onvruchtbaar was geworden van de hormonen die ik heb moeten gebruiken.een hele grote domper voor ons en een tijd van rouw brak op dat moment aan omdat je je eigen er bij neer moet leggen.we waren heel gelukkig met onze zoon alleen de buitenwereld dacht er anders over en iedere keer moest je ejgen verantwoorden,tegen familie zei ik gewoon onvruchtbaar te zijn geworden maar al die andere tja ik had geen zin om alles in details uit te leggen.laat je niet gek maken door wat andere zeggen en leef je leven zoals jij dit wilt.xx
Poeh, ik vind het heftig om te horen wat mensen aan jou vragen. Ik vind dat sommige mensen echt geen gêne kennen wat betreft onfatsoenlijke vragen stellen. Je moest eens weten wat mensen tegen mij zeiden toen ik zoveel kilo aankwam tijdens mijn zwangerschap, echt kwetsend helaas. Ik vind dat je echt een gezin bent, ook als je 1 kindje hebt. Het is zelfs wetenschappelijk bewezen dat een kind dat geen broertjes of zusjes heeft, meer zelfvertrouwen heeft en goede sociale eigenschappen heeft. Dat komt juist doordat je voldoende aandacht geeft aan je kind :). Sowieso als mensen jou persoonlijk zouden kennen, zouden ze die vraag niet moeten stellen. Je hebt een zware aanloop gehad en een tweede is dan zeker niet vanzelfsprekend. Trek je er maar niets van aan (hoe moeilijk dat ook is), want ik weet hoe liefdevol en mooi gezin je hebt!
Ik ben zelf enig kind! Nooit of te nimmer voelde ik me alleen of eenzaam. Ik ging spelen bij vriendinnetjes of bij mijn nichten. Of vriendinnetjes kwam naar mij thuis spelen. Op vakantie nam ik mijn barbies mee, ik speelde ook gewoon graag alleen. (toen al introvert) Maar had er ook geen probleem mee om vriendinnetjes te maken op vakantie, van Nederlanders tot Duitse meisjes, … Dat was gewoon leuk! Ik heb nooit gevraagd om broer of zus. En dat vinden sommige mensen inderdaad raar. Nee hoor, pérfect helemaal gelukkig als enig kind!
Ik wil nu zelf geen kinderen. Gewoon… ik voel het niet… En ook dat snappen heel veel mensen niet. ‘Oh maar het zal nog wel komen’… Neen, ik ben bijna 31. Ik denk niet dat het nog gaat komen. Ik heb gewoon dat gevoel niet. Nooit gehad. Ik geniet van mijn leven zoals het is. Voor mij op gezinsvlak helemaal perfect. Mijn vriend & ik en onze huisdieren. Perfect!
En dat moet jij ook doen. Want je hebt zo’n mooi en gezond meisje! Koesteren!! <3
Mijn zoon is 15, ik had graag nog een 2e gewild, mijn toenmalige vriend niet.
Ik heb gelukkig nooit dat soort opmerkingen gekregen. Heb al vanaf het begin duidelijk gemaakt dat ik met mijn zoon heel gelukkig ben en dat er waarschijnlijk geen 2e zou komen.
Mijn zoon wilde ook geen broertje of zusje, zijn Lego was heilig ;-)
Jasmin is nog geen 8 maanden en toch heb ik de vraag al gehad. Ik heb een depressie gehad tijdens m’n zwangerschap dus het laatste wat ik wil is zwanger raken. Natuurlijk lijkt een tweede kindje me wel leuk, maar dat wordt echt een meerjarenplan of zelfs nooit. Eerst genieten van wat ik heb en zelf nog het een en ander verwerken
Mooi stuk! Ik begrijp compleet waar je vandaan komt. Ook bij ons heeft het zwanger worden en zwanger blijven even geduurd en is het een zware tijd geweest. Nu Elisa 20 maanden is beginnen ook wij te denken over een tweede. Je leest om de haverklap zwangerschapsaankondigingen en ik ben bang voor de periode die eraan komt als we het weer gaan proberen. Misschien duurt het wel weer, en moet ik weer een miskraam doorstaan. Het blijft moeilijk! Ikzelf ben enig kind en ben echt niet zielig en heb me ook nooit zo gevoeld. Ik vind je persoonlijke stukken altijd mooi on te lezen en merk dat we veel gemeen hebben ?
Ook voor jou een hele dikke kus! ♥
Heeeel herkenbaar! Een tijdje geleden was er een kennis die een blik in mijn huis wierp en zei ‘wacht maar tot je een gezin hebt, dan kan je het echt niet meer zo netjes houden’. Ik kan simpelweg niet uitleggen wat dat soort opmerkingen met je doen. Buiten het feit om of kinderen krijgen je uberhaupt gegund is, is het te belachelijk voor woorden dat een kind niet als een volwaardig gezin gezien zou worden. Iets wat in deze tijd toch ook zo veel meer voorkomt.
Maar weet je, je hebt het perfecte, leukste en mooiste meisje op aarde!
Jullie dochter is ook een prachtig wonder! Wat heerlijk dat het voor jullie zo heeft mogen zijn dat jullie een kind hebben mogen krijgen. Helaas zijn sommige mensen erg veroordelend als je ‘afwijkt’ van de standaard om maar niet te spreken van het gebrek aan inlevingsvermogen. Als iedereen even iets verder zou nadenken…
Ik ben zelf enig kind, en heb vroeger wel van anderen gehoord van ‘oh wat zielig’. Totale onzin, ik heb een fantastische jeugd gehad. Zelf ben ik nu zwanger van nummer 2. Maar als ons dit niet gegund blijkt toch, dan is het met 1 kindje net zoveel een gezin als met 2 (of 10). Ik kan altijd heel kwaad worden als mensen er opmerkingen over maken, omdat ze gewoon duidelijk niet weten waar ze het over hebben.
Meis, je doet het voor de buitenwereld nóóit goed. Als je bewust geen kinderen wilt word je met de nek aangekeken omdat niemand dat snapt. Wil je er geen twee dan zou het zgn. zielig zijn en zou je een verwend kind opvoeden. Heb je juist wel de wens voor een groot gezin is het ook niet goed, want waar betaal je dat allemaal van en dan kun je je kinderen toch niet evenveel aandacht geven? Mensen zijn zo onzeker dat ze het liefst hun ideaalbeeld aan anderen opdringen om maar de geruststelling te krijgen dat zij het goede doen. En ik kan je geruststellen: ik ben zelf enig kind en met mij is alles helemaal goed gekomen. Heb ook nooit een broertje of zusje gemist. Het is jullie keuze, jullie geluk; de maatschappij (en vooral de moedernazi’s) hebben daar geen bal over te zeggen. Lekker zo doorgaan met het opvoeden en genieten van Shae. De manier waarop jij dat doet is een voorbeeld voor vele (aanstaande) moeders. X
Tranen in mijn ogen van je reactie, wat heb je dit mooi geschreven. Dankjewel <3
Dit is super goed om hierover een artikel te wijden…..
Mensen weten niet hoe het voelt als ouders om dat soort vreemde opmerkingen te krijgen.
Jullie moeten toch zeker zelf weten wat jullie doen.
Jullie dochter is prachtig en ze leert bij de opvang met andere kinderen omgaan etc..
Ik kreeg van die vreemde opmerkingen bij het leeftijdsverschil van mijn kinderen.
Om je te moeten verantwoorden telkens weer opnieuw….. is niet leuk.
Ik wens jullie een fijne dag Xoxo
Goed dat je dit schrijft. Nog een: ‘ met zn tweeën (dus zonder kids) ben je niks, dat is geen gezin’! Auw auw auw.. dit is nu mijn gezin deal er maar mee.
Soms zijn -en het zijn toch echt vooral de- moeders echte nazi’s. Als je niet voldoet aan t ideale plaatje is er iets mis. Heel eng. Deden ze in de oorlog ook zo….
Ik kan mij jouw gevoel heel goed voorstellen, Ik ben gewoon een beetje verbaasd over ‘die meningen’, krijg je dat echt met regelmaat te horen? Die mensen zijn niet goed wijs! Ik ken in mijn omgeving meerdere vrouwen die niet of na heel veel jaar pas zwanger konden worden. Ik krijg zelf ook vaak de vraag wanneer mijn vriend en ik ‘nou eens aan kinderen gaan beginnen’. Beginnen? denk ik dan altijd. Net of dit iets is wat je even besluit en het dan allemaal gaat hoe jij wil dat het gaat. Ik snap heel goed dat je heel blij en dankbaar bent met Shae, als ik je verhaal zo lees. Mensen moeten eens nadenken voor ze dit soort dingen vragen / zeggen. over een 2e kind, of überhaupt of iemand nog niet aan kinderen wil gaan beginnen. Misschien lukt het allemaal niet.. blijft een pijnlijk iets.