Ik ben nog steeds een klein beetje warrig in mijn hoofd, maar met de dag helderder dus ik vond het tijd worden even een teken van leven te geven op de website. Afgelopen woensdag ben ik namelijk geopereerd en nu, 6 dagen erna, voel ik me weer langzaam de oude worden. Best snel dus eigenlijk gezien zo’n relatief pittige ingreep! Lees verder voor meer informatie over de operatie, over hoe ik het ervaren heb en hoe de dagen sinds de operatie verlopen zijn.
De operatie
Ik heb in een eerder artikel al uitgelegd voor welk type maagverkleining ik gekozen heb (gastric sleeve) en wat deze operatie precies inhoudt, dus vandaag even wat meer over hoe het er nu rondom de operatie aan toe gaat in het ziekenhuis.
Ik moest me de dag van de operatie om 09.30u nuchter melden in het ziekenhuis. Als je niet echt nuchter bent kan de operatie namelijk niet doorgaan aangezien er dan grote complicaties kunnen voorkomen tijdens de operatie. Je maaginhoud kan dan bijvoorbeeld in je longen terecht komen en geloof me, dat wil je niet. Hier zijn ze erg streng in en ik heb me er netjes aan gehouden. Na een meet- en weegsessie en wat vragen te hebben beantwoord werd ik rondgeleid op de afdeling en naar mijn kamer gebracht. Ik deelde deze met drie andere patiënten en twee groepsgenoten vanuit mijn traject lagen beiden op andere kamers dicht in de buurt. Dat gaf toch een fijn gevoel, dat je iets van bekenden om je heen hebt.
Iets voor één uur mocht ik naar het toilet en moest ik me om gaan kleden in de operatiekleding – een groot schortjurkgeval, iets wat door moest voor een boxershortje en een paar hoge witte sokken – en ik werd op de operatiestoel geholpen waarna ik naar de voorbereidingsruimte werd gebracht en afscheid nam van Paul. In deze ruimte was er nogmaals een vragenlijstje, werd mijn infuus aangelegd en plakkertjes opgeplakt, kwam de chirurg zich voorstellen en werd ik naar de operatiekamer gereden. Hier ging de stoel plat, kwam het hele team zich even voorstellen, werd er duidelijk verteld wat er ging gebeuren en was het tijd om onder narcose te gaan.
Van het hele bijkomen op de verkoeverkamer kan ik me niks meer herinneren, ik was te ver heen van de narcose en morfine. Ik werd pas weer een beetje helder toen ik op de operatiestoel mijn kamer opgereden werd, Paul zag, in mijn pyjama en in bed geholpen werd. Ik had een paar uurtjes op de verkoeverkamer gelegen bleek achteraf maar verder was de hele operatie netjes en zonder problemen of nog te verwachten complicaties verlopen. Wat fijn! Ik sloot mijn ogen en vertrok weer in slaap.
Het volgende moment dat ik wakker werd was ik misselijk en had ik pijn en zag ik net Paul met Shae binnen komen die een prachtige tekening voor me had gemaakt. Ik zag haar kleine geschrokken gezichtje, vermande mijzelf even voor een knuffel en wat lieve woorden en heb toen gezegd dat alles goed is gegaan en ze gerust naar huis konden om te gaan eten en Shae naar bedje te brengen. Die was de hele dag bij opa en oma geweest en krijgt toch veel van de spanningen mee waardoor ze duidelijk aan slaap toe was.
De avonduren en de nacht in het ziekenhuis zijn als een roes aan me voorbijgevlogen. Hazenslaapjes wisselden zich af met een bloeddrukmeter die elk uur om m’n arm opgeblazen werd, het oproepen van een zuster voor het af- en aankoppelen van de hele boel zodat ik even naar het toilet kon of een stukje kon lopen, veel misselijkheid met bloed spugen en uiteindelijk een paar uurtjes vaste slaap voordat de ochtend begon.
De volgende dag
Eventjes versuft wakker worden, om je heen kijken, naar je lichaam luisteren en je bedenken wat er allemaal is gebeurd. Er kwamen gigantisch veel gevoelens door mij heen, maar de tranen bleven uit. Waarschijnlijk te moe of te verdoofd ervoor, maar ik voelde me erg emotioneel. Niet verdrietig maar eerder een soort opluchting dat het eindelijk zo ver was geweest. Dat het eindelijk zover was dat ik kon gaan beginnen aan mijn 2.0 reis naar een gezonder en fit lijf. Iets waar ik al zo’n 15 jaar mee/voor aan het worstelen was.
Ik kreeg te horen dat alles relatief goed ging met me en ik naar huis mocht om 14.00u als ik voor die tijd minstens 600ml vocht binnen had gehouden. Helaas werd m’n nachtelijke bekertje water vanwege het overgeven niet meer meegeteld en was ik nog steeds erg misselijk waardoor dit een flinke opgave bleek te zijn. De vla lukte niet, yoghurt en fruitmoesje een klein beetje, water valt als een baksteen in m’n gezwollen maagje van de operatie en het was dus hard aanpoten. Maar gelukkig! Ik haalde het en mocht naar huis nadat de apotheek langs was geweest met mijn medicijnen en ik met alle juiste informatie ontslagen zou worden. Yes!
De dagen na de operatie
Ik had een redelijk sterke pijnstiller meegekregen naar huis om naast de paracetamol te kunnen blijven gebruiken, maar niet alleen werd ik er erg misselijk van ook kreeg ik er nogal enge hallucinaties van. Zonder in detail te treden waren ze zo heftig dat zelfs Paul het eng vond worden en ik er dus gelijk mee gestopt ben. Sindsdien red ik het op 3 x per dag 2 500mg paracetamolletjes.
De eerste twee dagen waren niet echt prettig. Ik voelde veel pijn, druk in mijn buik, had het heel erg koud terwijl ik warm aanvoelde, was misselijk, kwam amper aan m’n hoeveelheid drinken en eten ging al helemaal niet. Omdat we in het voortraject hadden geleerd hoe, wat en hoeveel we na de operatie moesten gaan eten schoot ik helemaal in de stress. Ik belde het ziekenhuis en ze vertelde me dat ik me daar nu echt nog niet mee bezig hoefde te houden. Zolang ik de eerste dagen maar minstens een liter vocht binnen zou houden dan kwam de rest langzaam erna wel. Er viel een last van mijn schouders en sindsdien focus ik me vooral echt op het drinken, mijn medicijnen nemen en met kleine beetjes het vloeibare eten proberen op te pakken.
Ik moet de komende vier weken mijzelf inspuiten met een bloedverdunner om trombose te voorkomen, moet ongeveer zes maanden een maagbeschermer slikken en de paracetamol ernaast zolang als nodig is en daarnaast natuurlijk de hoog gedoseerde calcium + Vitamine D3 kauwtabletten en multivitamines die ik de rest van mijn leven nodig zal hebben vanwege de operatie.
Ik kan in ieder geval niet wachten tot het eindelijk zover is dat ik weer ècht wat texturen kan proeven. Dat mag na twee weken weer. Nu houd ik het dus bij yoghurtdrink, yoghurt, griesmeel, verse fruitmoes, kwark, Brinta en gepureerd en verdund avondeten maar daarna mag en kan ik dus alles weer, alleen in mindere mate en moet ik zoals eerder verteld mij vooral richten op voldoende eiwitten om spierverlies zoveel mogelijk tegen proberen te gaan. Daarom probeer ik nu ook dagelijks al echt eventjes te gaan wandelen en vooral niet de hele dag te blijven liggen.
Gevoelens
Qua gevoelens is het een rollercoaster. Ik merk dat het echt alle kanten op gaat. Volgens sommigen zou ik natuurlijk niet mogen klagen want ik heb hier toch zelf voor gekozen? Ìk laat toch snijden in een ‘gezond’ lichaam? Want natuurlijk gingen er op die eerste ochtend na de operatie gedachtes door mij heen waar ik in hemelsnaam aan begonnen was en of ik wel de juiste keuze had gemaakt. Maar nu, een paar dagen later, kijk ik hoe ik me nu al voel en heb ik mijn man en dochter om me heen en weet ik het allemaal weer. Waarom ik dit wilde? Niet om ooit in een maatje 36 te kunnen passen of een volgens buitenstaanders bepaald acceptabel gewicht te hebben, maar om een gezondere en fitte vrouw en mama te mogen worden die nog meer van het leven kan genieten zònder alle gevaarlijke complicaties die met dit overgewicht op de loer liggen. Dat is mijn focus en daar ga ik vanaf nu erg hard aan werken met deze operatie als hulpmiddel ♥
Natuurlijk ga ik jullie af en toe op de hoogte blijven houden van de eerste periode na de operatie, de weken erna, hoe ik het eten op ga pakken en wat eventuele handige tips en weetjes zijn om te delen. Mocht ik door mijn nogsteedseenbeetjewattenhoofd nu wat vergeten zijn dan mag je er altijd naar vragen, dan doe ik mijn best om hier zo open en eerlijk antwoord op te geven.
Liefs,
Desirée
–> De stap naar een maagverkleining (artikel 1)
–> Welk type operatie en de pre-operatieve screening (artikel 2)
–> De groepssessies en de operatiedatum (artikel 3)
–> Nog maar twee weken tot de operatie.. (artikel 4)
Reacties op dit artikel
Hoeveel dagen na de gastric sleeve begonnen jullie kleine stukjes te wandelen? Ik zit nu op dag 3 na de sleeve en durf het nog niet aan
Hi Monique, hier begon ik vanaf het begin in en om huis wat te wandelen. Maar niet gelijk kilometerlange stukken natuurlijk! Begin klein en zorg dat er iemand met je mee kan wandelen voor wat support :)
Met toeval kom ik op jou pagina. Ik heb deze week mijn sleeve operatie gehad in België. Dit was een bewuste keuze omdat de opname tijd vijf dagen is.
Ik herken een deel van je verhaal.
Desondanks voel ik mij goed.
Dinsdag opname in de avond.
Woensdagochtend om 8 uur was ik aan de beurt. Ik werd wakker met pijn en kreeg gelijk pijnstillers via infuus. Dit deed mij heel goed. In België blijf je totdat je naar huis gaat aan het infuus.
Verder had ik 24 uur na de operatie nog een Catheter.
Ik mocht niet eten of drinken. Alleen mijn mond nat maken met een stokje.
Donderdag idem
Vrijdagochtend kreeg ik een vies blauw goedje te drinken. Dit was voor de slikfoto.
In de middag moest ik tijdens de foto’s een drankje innemen.
Dit word gedaan om alles inwendig te controleren ( hechtingen etc).
Foto’s waren goed en ik mocht vrijdag een beker water drinken van 200ml. Dit lukte mij niet.
Zaterdag kreeg ik voor het eerst yoghurt en drinken. Dit was een heel raar gevoel maar voelde snel pijn ( kramp/ weeën) maar kort.
Ik heb in de middag een beetje van baby groente potje gegeten en wat slokjes drinken gehad.
In de middag mocht ik naar huis.
Vandaag is het zondagavond ik heb vandaag al meerdere keren wat kunnen drinken als eten ( yoghurt, soep, boullion)
Btw de nachten waren een hel. Ik had de lucht en vocht naar m’n longen en schouders. Dit deed veel pijn en kon moeilijk ademen. Een morfine spuit heeft voor 1 nacht gezorgd dat ik pijnloos en goede nachtrust gezorgd.
Met pre dieet en vier dagen na de operatie ben ik 7 kg al lichter. Dit is iets wat heel uitzonderlijk is voor mij.
Voor iedereen die niet durft, ga voor jezelf na wat jou voor en nadelen zijn. Dit is mijn beste keuze ever.
Hi Inaya, wat mooi dat je jouw verhaal zo open deelt en interessant om de verschillen in aanpak qua ziekenhuis Nederland/België te lezen. Fijn dat je je al zoveel beter voelt en de resultaten meetbaar worden. Succes met jouw weg naar een gezonde(re) jij!
Ik ging voor een bypass, maar tijdens de operatie bleek deze niet mogelijk te zijn, want mijn lever was niet mee gekrompen in 4 weken crashen, dus een sleeve gekregen. In de eerste twee weken heb ik gigantische pijn aan de linkerkant gehad, achteraf bleek dat te komen omdat het grootste instrument daar gezeten heeft en mijn maag aan die kant eruit is gehaald. Ik kon het wel redden met paracetamol. Nu ben ik 6 weken postoperatief en heb ik geen klachten meer, wel dat af en toe het eten verkeerd valt, dan wordt ik wat misselijk, spugen lukt niet en mijn vinger in mijn keel doen kan ik al helemaal niet.
Ook ik ben de dag erna naar huis gegaan en was ook blij dat ik naar huis kon. Me rustig gehouden en vanaf week 4 ben ik begonnen met kleine dingen in huis doen.
Nu ben ik alleen nog moe, kan zo slapen, maar van de andere kant slaap ik ook niet.
groetjes Patricia
Hi Patricia, wat fijn dat je een goed herstel hebt! De vermoeidheid gaat echt weer voorbij en maakt ruimte voor nieuwe energie. Netjes je vitamines en eiwitten blijven nemen dus. Succes!
Net jouw website gevonden en ik wil je even danken voor je openheid. Zelf half Januari een sleeve gekregen en ik moet zeggen dat ik me gelukkig mag prijzen. 3 uur na de operatie liep ik al rond en verder geen centje pijn gehad. Niet hoeven overgeven of niks. Nu een maand verder 20 kilo kwijt en nog steeds geen problemen. Heb me uiteraard lichamelijk en vooral psychisch goed voorbereid. Operatie in België gehad, Maaseik, en ben wel 4 dagen daar moeten blijven (standaard) en mocht pas weg na slikfoto’s en lektesten. Dit laatste geeft mij wel een beter geval dan in Nederland waar je toch sneller naar huis mag.
Dankjewel voor je reactie en wat fijn om te horen dat je je zo goed voelt! Ik kan me zeker voorstellen dat een iets langere opnametijd na de operatie prettig is voor een goede start. Succes met jouw weg, gaat vast goedkomen!
Hallo,
Hier iemand die heel erg twijfels heeft!! Aan de ene kant wil ik super graag om weer fitter te worden en van die 30 kg te veel af te komen maar al die verhalen die je leest over veel spugen en pijn…. heb een peuter van 1.5 jaar rond lopen hoe ga ik dat doen. Zou graag van jullie horen hoe het nu gaat en als je de tijd terug kon draaien of je het dan ook nog zou doen. Groetjes maria
Hi Maria, dankjewel voor je reactie. Ik kan alleen maar voor mijzelf spreken natuurlijk, maar als ik de tijd terug kon draaien en wist wat het me zou brengen dan had ik het jaren eerder moeten doen. Ik ben er nog steeds zo enorm blij mee en het heeft me zoveel gezondheidswinst bezorgd, dat is met geen pen te beschrijven. Ik zou het trouwens juist nu doen, nu je nog zo’n kleintje hebt. Mocht je het traject in gaan, dan duurt het nog wel eventjes voor de operatiedatum er is en tegen die tijd hoef je dit kleintje amper nog te tillen of iets dergelijks. En ben je helemaal herstelt en een gezondere mama als hij/zij er echt wat van zal merken. Heel veel succes met het maken van een keuze. Mocht je vragen hebben dan mag je ze altijd stellen hier of via de mail. Fijne feestdagen!
Goedemorgen allen,
Lees veel dat er mensen zijn die misselijk en veel pijn hebben ondervonden na de maagverkleining operatie Sleeve. Ik kan jullie vertellen dat ik het geluk heb gehad niet misselijk en weinig pijn ondervonden. 15 augustus geopereerd en in de avond van 16 augustus geen pijnstillers meer nodig gehad.
met vriendelijke groeten,
Els
Hi Els, wat fijn dat jij zo’n goede operatie hebt gehad zonder veel napijn of misselijkheid. Succes met jouw pad naar een gezondere jij!
Hoi hoi, het is net of ik mijn eigen ervaring lees hierboven.
Je hebt zo goed beschreven hoe ik me voel.
Afgelopen dinsdag aan een gastric sleeve geholpen en nu 2 dagen thuis.
Bij mij gaat het eten van kleine beetje vla en yoghurt al wel. Maar ik kan niet wachten op dat plop-knak gevoel wat jij beschrijft want die pijn links onder in mijn buik is echt vervelend en is pas op komen zetten nadat ik thuis heb overgegeven. Nu wil de ik vanmorgen het ziekenhuis gaan bellen hierover tot dat ik jouw verhaal las. Als er inderdaad niks is gevonden aan je gal en darmen en zo dan wacht ik het nog wel een paar dagen af. Ik vond het zo vreemd die pijn op die plek maar zo te lezen ben ik niet de enige.
Heel erg bedankt voor het delen van je ervaringen en succes met jouw 2.0.
Groetjes Linda
Met alle aandacht heb ik je verhaal gelezen. Respect zo goed. Graag wil ik je vragen van jezelf en anderen om je heen hoelang de ziekenhuis opnameduur is.
Ik heb BMI 58.2 . Door voor iedereen te zorgen, behalve voor mijzelf. Als ik ging sporten, gebeurde er wel weer iets met familieleden. Waardoor ik er maar zo weer 1-2 jaar uitlag en zwaarder werd dan ik was # elke keer # dan voor ik met sporten of andere afvalpogingen was. Ik snoep snack drink niet. Ik eet te weinig.
Als ik je verhaal zo lees en ongeveer sept 2018 geopereerd word – sleeve – na hoeveel dagen ben ik weer thuis. Ik ben meervoudig gehandicapt rolstoel afhankelijk. Trek mij nu heel moeizaam met spierkracht de trap omhoog. Ik ben alleen. Is het verstandig een bed in de kamer te zetten of is dat niet nodig.
Nu ga ik 1 x per dag naar beneden en 1x naar boven. Mijn zoon komt s avonds regelmatig even thuis. Kookt. Zet als ik nu slechte perioden heb alles op Een kamer naast mijn slaapkamer. Daar staat een vriezer koelkast en magnetron. Lig je als normaal gezond mens na thuiskomst veel op bed. Daar ik niet loop. Lijkt mij continue zitten pijnlijk. Op een bank kan ik qua handicap niet liggen. Ik hoop van harte op je reactie. Groet Ingeborg
Hi Ingeborg, ik denk dat je met deze vragen ook heel erg goed terecht kan bij je arts of de kliniek voor een beter advies. Maar als ik de situatie zo in kan schatten naar aanleiding van wat je vertelt, denk ik dat een bed in de woonkamer voor de eerste periode helemaal geen verkeerd idee is. Je moet het jezelf zo comfortabel mogelijk maken, maar wel proberen in beweging te blijven voor zover dat mogelijk is. Fijn dat je zoon dagelijks langs komt, die steun en extra zorg zal vast prettig zijn! Ik wens je in ieder geval heel veel succes toe met de aanloop naar jouw operatie. Spannend!
Hoi desiree,
Het is net of ik mn eigen verhaal lees. Ik ben afgelopen dinsdag geopereerd en heb ook de gastric sleeve gekregen. Ik heb ook gedacht waar ben ik aan begonnen. Kotsmisselijk geweest vreselijk en een pijn. Maar gaat nu elke dag beter, ik vind het nog wel lastig om te voelen wanneer ik vol ben hoor, maar ook dat komt wel weer. Ik hoef ook geen maatje 36. Maar zou het fijn vinden als ik bij wijze van spreken met mijn kinderen in de 8baan te kunnen zonder eerst uit te hoeven pluizen of ik er überhaupt wel in pas. Ik denk serieus dat het kind in me los gaat haha. Het enige verschil is bij mijn zkh hoef je ook na een sleeve maar een week vloeibaar, en daar ben ik niet rouwig om.
Groetjes monique
Dankjewel voor het delen van jouw verhaal. Ik wens jou heel veel succes toe, op naar size healthy!
Oh wat heftig zeg! En wat goed dat je er zo uitgebreid over schrijft. Ik vind het heel interessant om te lezen en ik denk dat je er veel meiden mee helpt!
Is wel een opgave zeg! Fijn dat je je nu kan richten op je herstel!! Superveel succes!
Het duurde eventjes voor ik dit artikel kon lezen, dit vraagt toch echt om meeraandavht dan even snel-snel in de trein lezen. Maar: wat heftig! Ja, je hebt er zelf voor gekozen, maar helemaal voorbereid kun je nooit zijn. Wat een heftige dagen zo na de operatie, iets waar je zó naar uitgekeken hebt en wat in het begin toch vies tegen moet vallen :( maar: de toch naar 2.0 is begonnen, en je kunt dit! Heel veel sterkte de komende periode, ook met het opnieuw ‘leren’ eten. Ik ben heel benieuwd naar je updates en leef op afstand mee.
Liefs, Marieke
Fijn dat dit deel achter de rug is. The only way is up! Of down natuurlijk, wat je gewicht betreft. Sterkte!!
Haha, precies! Dankjewel voor je woorden :)
zooo heftig ! veel beterschap gewenst, en hopelijk snel weer op de been :)
Ik had steeds de tijd niet om even op mijn gemak jouw update te lezen.. nu was het moment daar en ik kan mezelf helemaal voorstellen dat dit een enorme rollercoaster is. Gelukkig klinkt het alsof het allemaal vrij goed is gegaan. Knap dat je zo’n doorzetter bent, op naar die hele fitte vrouw en mama, je kan het!
Ik vind je zo stoer. Zou zelf te bang zijn voor alle bijwerkingen na de operatie maar dat komt omdat ik angst heb voor spugen. Je bent zo positief en daarom petje af voor jouw. Xx
Lijkt me eng, die hallucinaties. Goed dat je met die medicatie gestopt bent! Ik ben blij om te lezen dat het goed met je gaat. Een spoedig herstel en heel veel succes gewenst!
Ik snap goed waarom je deze keus hebt gemaakt. Heel veel sterkte de komende tijd!
Ik hoop, dat het inmiddels weer beter met je gaat! Ik vind het super leuk, dat je het proces hier met anderen deelt – voor mij komt het niet in aanmerking, mijn gewicht is “normaal” en ik hoef niet af te vallen. Maar ik kan me voorstellen dat het anderen een goed gevoel is, in de zin van “je bent niet de enige”. Snap je, wat ik wil zeggen? :)
Liefs uit München,
Alex
Dankjewel voor je woorden, doet me goed!
Wat een mooi verslagje Desiree. Lekker rustig aan doen hoor, is niet niks zo’n operatie en ook een volledige narcose kan nog best lang nawerken. Succes met je herstel en ik hoop dat je je snel wat beter zult voelen.
Hoi Desiree hadden van de week al een berichtje gestuurd maar werd niet verstuurd. Wat fijn dat het zo goed met je gaat. Een ding blijf luisteren naar je eigen lichaam en neem de tijd voor het herstel. Er is maar een ding dat belangrijk is en niet te betalen en dat is gezondheid. Zet hem op ,Agnes
Super mooi geschreven, het lijkt me zo eng! Gelukkig is alles goed gegaan en voel je je snel weer de oude.
Wat fijn deze update, ik heb aan je gedacht hoor en vind het nog steeds kei stoer! Met dat mooie doel voor ogen, daar doe je het voor om weer een blije actieve mama te zijn. Doe het kalm aan deze tijd en wat eng lijkt mij dat die hallucinaties. Hopelijk gaat het snel beter. Groetjes Roos :-)
Hoi hoi. Ik heb ook de sleeve. Ik kreeg hem in 2010. Ik was in totaal 70 kilo kwijt. Door verkeerd eten en stoppen met roken zijn er weer 30 kilo aan. Dus pas op. Ik moest gelijk gravitamon vitamine slikken. Ik werd van de andere misselijk. Heb nooit vitamine tekort gehad omdat alles er in zit. Ik hoop daar je heel gelukkig word met je nieuwe lichaam. Ik ben het nu ook nog steeds hoor. Iedereen vond mij eng toen ik zoveel afgevallen was. Daardoor had ik er al 10 kilo aangegeten. Zou ik nu niet meer doen. Zat toen nog in de fase van doen voor andere. Veel succes verder en ik blijf je volgen. Toitoitoi
Ik merk inderdaad dat je echt een goede mindset moet hebben voor een operatie als deze. Het is nu mijn tijd om voor mij te kiezen en ik hoop dat ik me kan schermen tegen de buitenwereld en de veroordelingen, eventuele jaloeze en andere projecties die vast en zeker op me af gaan komen. Dankjewel voor je bemoedigende woorden!
Wat fijn dat de operatie goed is gegaan. Het is echt een achtbaan waar je in zit. Wat knap dat je al zo snel dit zo goed kunt omschrijven allemaal, ik weet zeker dat je op deze manier veel mensen tot steun zult zijn. Het klinkt heel heftig allemaal en dan ook nog eens die nare reactie op de pijnstillers. Ik wens je een heel goed en voorspoedig herstel en heel veel sterkte én succes.
Dankjewel! Het gaat gelukkig met de dag stukken beter :)
Wauw, wat ben jij een powervrouw! Vind het mooi dat je ons meeneemt in je verhaal en heb echt respect voor je! En die gevoelens? Lekker alle kanten op laten gaan en je niets aantrekken van anderen.
gelukkig is wel alles goed gegaan en hopelijk heb je een spoedig herstel. Ik had nog aan je gedacht!
Wat lief van je!!
Ik heb aan je gedacht de afgelopen dagen! Neem de tijd om te herstellen en daarna ligt er een hele nieuwe weg voor je…… spannend! Ik wens je een goed herstel toe.
Trots op jou! Hopelijk is het snel helderder in je hoofd en besef je dat je de goede keuze hebt gemaakt. X
Dankjewel lieve K <3
Ik kan alleen maar diep respect hebben voor je keuzes. Lijkt me heel erg lastig, maar als je eenmaal door deze eerste periode heen bent, dan krijg je er zo veel voor terug. Ik wens je een voorspoedig herstel
Pittig allemaal zeg, maar wat fijn dat alles goed is gegaan.
Ik wens je verder heel veel sterkte met het herstel
Heel heftig! Spoedig herstel!
Wat ben jij dapper! Veel beterschap. Gaat volgens mij helemaal goed komen.
Best pittig lijkt me dit. En laat je niet te veel beïnvloeden door wat anderen je allemaal willen vertellen, blijf bij je eigen gevoel. Die zegt meestal wel wat goed voor je is. Je was voor mij al een prachtige vrouw, sterk en een met een heel goed hart. Echter ik begrijp je keuze ook. Op de lange termijn kan overgewicht zijn tol eisen op je lijf. En je wilt van je gezin nog lang genieten! Doe dat…
En mag je eiwitshakes? Ik las dat je daar op moet letten vandaar de vraag.
Hi Sonja, ik mag op zich wel eiwitshakes maar het is beter als ik de eiwitten uit ‘normale’ voeding leer te halen. Daarnaast kunnen shakes nogal zwaar vallen in zo’n nieuw en klein maagje ;)
Jeetje, dat van die pijnstillers klinkt niet fijn. Ik vind het erg goed dat je een weloverwogen keuze hebt gemaakt. Anderen kunnen er nog zoveel van vinden, maar het gaat om jou en jou alleen. Ik hoop dat je jezelf straks beter gaat voelen en dat je komt waar je wilt zijn. Sterkte!
Gelukkig is alles goed gegaan. Super heftig en dapper van je allemaal en veel sterkte en beterschap. ? En een voorspoedig herstel ?
Fijn om weer wat van je te lezen! Het klinkt gek om te zeggen: beterschap omdat je niet ziek bent. Doe maar rustig aan met herstellen. knuffel voor jou!
Zo, wat een rollercoaster idd! Het is ook niet niks en inderdaad een serieuze ingreep! Fijn dat je je elke dag beter voelt. Wat een bikkel ben je!
knuffel xxx
Dankjewel lieve Sarah <3
Zo Desiree, wat een heftig verhaal!
Ik leef zo met je mee. Werd echt in het verhaal ‘gezogen’.
Wens je heel veel sterkte de komende tijd.
Super stoer dat je het gewoon hebt gedaan!
Ik vind het onzettend knap! Dat je het hebt gedaan en de eerste dagen erna hoe je ze bent doorgekomen. Sterkte met je verdere herstel!
Wat heftig en super knap dat je het aan durft….
Hoop dat je snel weer in je ritme komt.
Topper die jij bent!
Ik krijg er tranen van in mijn ogen.
Wat heftig hoe jij je na de operatie had gevoeld.
Alles zal goed komen….
Fijn dat je aan je man veel steun had gehad.
Zo lief dat je dochter iets moois had getekend.
Zo dat zijn nogal wat pijnstillers.
Zet hem op en doe het rustig aan……
Ben wel ontzettend benieuwd hoe je er nu uit zal zien.
Of over een aantal maanden….
Liefs en knuffels Xoxo
Hai hai supet dat je er nu ook doorheen bent en dat het redelijk goed met je gaat.
Hier ook nog steeds veel rust hoor maar voel me wel weer prima.
Doe het rustig aan en luister vooral goed naar jezelf en je lichaam dat werkt het beste!
Succes met je herstel!
Groetjes Hélène ?
Hey, leuk van je te horen! Hoop dat jij ook snel weer helemaal de oude bent en dan samen op naar een gezond lijf!
Ik vind je nog steeds hartstikke stoer!!
Thanks chick! X
Ik vind het heel dapper van je dat je deze keuze gemaakt hebt! Heel veel succes met je herstel!
Wow. Wat een mooi, eerlijk en persoonlijk artikel. Ik denk niet dat veel mensen dit zo open zouden durven delen. Respect! En heel veel sterkte met herstellen de komende periode.
Wat ontzettend fijn dat het allemaal goed is gegaan. Die dagen na de operatie klinken echt heftig! Jammer dat je die sterkere pijnstiller niet meer kon nemen.
Heel veel succes verder, je bent al een topvrouw en topmama, straks ook nog met een gezond toplijf!!