Let’s get personal | Dat was me het weekje wel..

Even een persoonlijke update, want het was wel erg rustig op de website en social media kanalen de afgelopen week. Ik kreeg er een aantal mailtjes en privéberichtjes over en alhoewel er via Instagram Stories al het één en ander gedeeld was, weet ik ook dat lang niet iedereen die berichtjes ziet. Vandaar ook maar even bijkletsen in dit persoonlijke artikel.

Voorjaarsvakantie
Het was de afgelopen week voorjaarsvakantie waardoor Shae geen school en Cate geen opvang heeft. Normaal is zo’n vakantieperiode geen probleem om te combineren met mijn bedrijf omdat ik dan gewoonweg mijn werkzaamheden voornamelijk naar de avonduren verplaats. Maar, deze week kwam er zo’n alles wat mis kan gaan tegelijkertijd bij en liep mijn emmertje even over..

Gebroken nachten & de osteopaat
Zoals al een aantal keer eerder verteld is Cate een slechte slaper, waardoor we er gemiddeld zo’n drie á vier keer per avond/nacht wel even naartoe moeten om te sussen, troosten en/of eventueel een flesje te geven. Maar deze week zagen we een aantal nachten achter elkaar ieder uur op de klok voorbij komen. Cate was enorm aan het spoken, jammeren, huilen, mopperen en was telkens voor niet meer dan een uurtje tot rust te krijgen. Door de lange tijd aan gebroken nachten zijn de reserves al een beetje op, dus deze nachten hakten er helemaal  flink in. Ik gok dat Cate in een sprong zit en in haar hoofdje van alles aan het verwerken en aan het leren is wat haar veel moeite en energie kost en dat komt er dan in de nacht uit..

We hebben sinds haar geboorte, ruim dertien maanden geleden, misschien een keer of vijf echt door kunnen slapen en sindsdien zijn het meer hazenslaapjes van zo’n 3 uur achter elkaar. Killing voor je gemoedstoestand en de wallen zijn dan ook niet meer weg te werken en de emoties kregen hierdoor even de vrije loop.

Omdat het niet alleen de gebroken nachten zijn, maar er ook tijdens de zwangerschap het één en ander is gebeurd wat wellicht nog voor wat struggles zou kunnen zorgen hebben we de knoop doorgehakt en zijn we met haar naar een osteopaat geweest. Die vond een aantal blokkades in haar lijfje waar we ons duidelijk in konden vinden en de behandeling ging verder goed. We lijken al wel iets te merken sindsdien, maar het is natuurlijk geen wondermiddel. We houden hoop, proberen zoveel mogelijk rust en regelmaat te bieden en gaan binnenkort terug voor een tweede behandeling. Fingers crossed dat het haar wat kan helpen met het één en ander.

Griepjestijd
Daarbij waren beide meiden (net zoals volgens mij half Nederland..) al wat aan het kwakkelen met hun gezondheid en zette dit nu door in een gekke soort buikloop bij zowel Cate als Shae en moest Shae ook nog eens flink spugen. Na een paar dagen was dit gelukkig weer over en nu zijn beide meiden lekker de oude en wordt er weer volop gespeeld en gelachen ♥

Nierstenen
Wat bij Paul maandag begon als een pijntje alsof hij niet goed had gelegen tijdens het slapen, ontwikkelde zich in een aantal uur in helse aanvallen en pijnen. Ik had hem nog nooit zo gezien.. Na een telefoongesprek met de huisarts, die ook nog langs kwam om enkele testjes te doen en urine af te nemen, was het al snel duidelijk. Nierstenen. Ai! Paul kreeg een Diclofenac-injectie en aantal tabletten om in te nemen. Niet alleen tegen de pijn, maar het kan ook helpen het één en ander te verwijden waardoor de nierstenen via de natuurlijke weg hun uitgang kunnen vinden om zo hopelijk vergruizen of een operatie te voorkomen. En dat bleek: met een aantal dagen kwamen er een aantal steentjes uit en heeft Paul geen nieuwe aanvallen meer gehad. Er is vrijdagmiddag nogmaals urine ingeleverd en daar krijgt hij vandaag de uitslag van binnen. Duimen dat het schoon is en hopelijk dit ook achter de rug is.

On a positive note!
Omdat de week zeker niet alleen maar negatief was en we ook zeker wel genoten hebben van de extra tijd met z’n viertjes, hier een opsomming van fijne momenten:

– we begonnen de vrijdag voor de vakantie met een carnavalsfeestje bij Shae op school
– Paul ging met Shae naar de bioscoop
– we gingen naar het IJsbeeldenfestival in Zwolle en doken daarna een pannenkoekenrestaurant in
– we gingen met de meiden naar een indoorspeelparadijs (also known as het krijspaleis) wat voor Cate de eerste keer was en ze hebben er een aantal uur heerlijk gespeeld
– we hebben lekker vaak uitgebreid ontbeten en fijne relax- en knuffelmomentjes op de bank gehad
– we wennen steeds meer aan Coosje en het hebben van een hondje in ons leven en ze pikt de dingen goed op. Het is té schattig om de meiden met haar te zien opgroeien en ze brengt (naast een boel puppydrukte) ook veel plezier en fijne knuffelmomentjes met zich mee
– de meiden gingen een dagje naar opa en oma zodat Paul en ik wat in en rondom huis konden doen én gingen we heerlijk uit lunchen samen
– we sloten de week af met een rustige zondag waarbij de andere opa en oma nog even spontaan op visite kwamen.

Zoals je kan lezen was het op z’n zachtst gezegd een roerige week. Maar nu iedereen weer gezond en wel lijkt te zijn en de meiden weer naar school en de opvang gaan, keert ook hopelijk de rust weer terug in huis. De vaste regelmaat zal ons best goed doen denk ik zo :)

Liefs,
Desirée

Volg mij op Facebook en Instagram om op de hoogte te blijven van de laatste nieuwtjes, persoonlijke updates, behind the scenes en nog veel meer leuks ♥