In deze rubriek komen vrouwen aan het woord met elk hun eigen, bijzondere verhaal. Sterke, prachtige vrouwen die ondanks een lichamelijke en/of geestelijke beperking(en) ervoor kiezen positief in het leven te blijven staan. Vandaag het verhaal van Mariska, die erachter kwam dat ze alopecia heeft en graag haar verhaal met jou deelt.
“Alopecia is een haaraandoening, waarbij een persoon vrij plotseling gedeeltelijk kaal wordt. Deze aandoening kan op elke leeftijd optreden, bij zowel mannen als vrouwen.”
Alopecia; hoe kwam ik erachter en hoe ga ik ermee om?
Afgelopen jaren wist ik wel dat mijn haar dunner werd. Ik merkte dat als ik het vast had je aan de zijkanten echt mijn hoofdhuid zag en probeerde het dan zo te kammen dat je het zo min mogelijk zag. Ook zag je op de bovenkant mijn hoofdhuid heel erg en dit leek alleen maar erger te worden. Haarvitaminen geprobeerd, misschien minder heet douchen, minder vaak wassen, shampoo en conditioner zonder parabenen etc.. Ik heb het allemaal geprobeerd maar niets leek te helpen. En toen ontmoette ik iemand en begon het balletje te rollen.
Hoe kwam ik erachter?
Op een zomermiddag werd ik bij mijn nieuwe buurvrouw uitgenodigd voor een drankje, leuk! Ze woonde net naast me en haar beste vriendin was er ook. Op een gegeven moment zei haar beste vriendin dat ze het lullig vond om te vragen, maar of ik wel wist waarom ik dun haar had. Nou, nee. Zij gaf aan dat ze alopecia heeft en liet zelfs heel kwetsbaar zien hoe haar haar eruit zag zonder haarstuk. Wow! Dat wilde ik ook. Het zag er zo natuurlijk uit en zo niet pruik-achtig. Ze gaf me het telefoonnummer van de haarsalon in Amsterdam waar zij altijd naartoe gaat en ik maakte een vrijblijvende, kosteloze intake. Voor mijn intake ging ik met de beste vriendin van mijn buurvrouw mee om te zien hoe het allemaal in zijn werk ging. Zo spannend! Maar een ding wist ik zeker, ik wilde het ook!
De intake en daarna
En toen was het tijd om zelf te gaan, informatie te krijgen en te kijken welk haarstuk het beste bij mij zou passen. Maar ook financieel gezien want er hangt best een prijskaartje aan. Bij mij was Alopecia nog niet officieel vastgesteld, maar de vrouw die mij hielp in de salon zei van wel. Ze gaf me aan naar de dokter te gaan, een verwijsbrief te vragen zodat het (gedeeltelijk) bij de verzekering gedeclareerd kon worden. Dit hangt geheel af van hoe je verzekerd bent en elke verzekeringsmaatschappij heeft weer andere voorwaarden, dus dat is belangrijk om door te nemen.
Bij mij paste het beste het standaard haarstuk. Dat was financieel beter haalbaar, werd iets sneller geleverd en zo kon ik er alvast aan wennen. Wow! Na een aantal weken kreeg ik een belletje en gingen we samen het proberen op te zetten. Zij deed het voor en ik moest het nadoen. Best lastig maar met wat tips lukte het me later zelf ook. Je wilt niet weten hoe zelfverzekerd ik mij voelde. Ik kon mijn haren weer los dragen en kon mijn haren weer mooi stylen en krullen.
Hoe ga ik er vandaag de dag mee om?
Op mijn eigen blog heb ik er vaker over geschreven omdat ik mensen hiermee wil inspireren, met mijn verhaal. Ieder persoon is anders en zal er ongetwijfeld anders mee omgaan. En dat snap ik. Maar voor mezelf heb ik wel een mindset ontwikkeld voor het ‘dagelijkse leven’. Eigenlijk draag ik lang niet elke dag mijn haarstuk. Sterker nog: ik draag hem alleen bij feestjes, verjaardagen of andere speciale gelegenheden. Dan wil ik me lekker opdoffen en mijn haren mooi doen en dan zet ik het haarstuk op. Maar om te winkelen, naar vrienden te gaan en op het werk (hulp in de huishouding), draag ik het niet.
Waarom draag ik mijn haarstuk niet elke dag? Simpel. Ik wil er niet afhankelijk van worden. Ik merk ook dat echt niet iedereen naar mijn dunne haren kijkt als ik het gewoon in een knotje heb zoals altijd en elke dag. Natuurlijk valt het mezelf op en anderen vast ook wel, maar ik voel me niet aangekeken. De drempel moet niet te hoog worden om zonder haarstuk de deur uit te gaan. En op deze manier gaat dat prima.
In augustus mag ik weer een nieuw haarstuk aan laten meten. Bij de verzekering mag dit namelijk maar één keer per jaar gedeclareerd worden en bij mij is dit in augustus. Binnenkort ga ik dus een afspraak maken om te kijken wat er mogelijk is. Mijn verzekering heb ik vorig jaar dan ook omhoog gegooid omdat ik wist dat het eraan zat te komen.
Mocht je meer over Mariska en haar blogs over alopecia willen lezen, neem dan zeker een kijkje op haar blog: Door Mariska.
Dankjewel Mariska, dat je jouw verhaal hebt willen delen! Ik weet zeker dat je er andere vrouwen mee kan inspireren en helpen ♥
Reacties op dit artikel
Graag gedaan, ik hoop dat ik mensen op deze manier kan inspireren :)